تربیت اطفال و فرزندان در خانواده از دیدگاه اسلام

تربیت در لغت به معنای پرورش روح و جسم و آموزش آداب و اخلاق به کسی است و در حقوق، به معنای پرورش روحی و اخلاقی اطفال استفاده می‌شود.
از منظر اسلام، تربیت فرزندان در خانواده بسیار مهم است و در برخی قوانین مدنی نیز مورد توجه قرار گرفته است.
در این مقاله، نگاهی به تربیت فرزندان در خانواده از دیدگاه اسلام و همچنین ارزیابی حقوقی این مسئله داریم.
تربیت اطفال در اسلام:به تمامی مباحث و آموزه‌های مرتبط با تربیت فرزندان در اسلام، توجه ویژه‌ای شده است.
اسلام تأکید می‌کند که والدین نه تنها باید نیازهای فیزیکی فرزندان را تامین کنند، بلکه باید در امر پرورش روحی و اخلاقی آن‌ها نیز نقش فعالی داشته باشند.
در اسلام، مسئولیت تربیت فرزندان به عهده والدین است و آن‌ها موظفند بهترین آموزه‌های دینی، اخلاقی و اجتماعی را به فرزندان خود انتقال دهند.
تربیت اطفال در خانواده بر اساس قوانین مدنی:در قوانین مدنی، نیز تربیت فرزندان در خانواده مورد توجه قرار گرفته است.
قوانین تعیین می‌کنند که والدین مسئولیت پرورش روحی و روانی فرزندان خود را دارند و موظفند به آن‌ها مراقبت کنند و حمایت کنند.
این شامل ارائه توجه و محبت، آموزش غذایی، تحصیلی و بهداشتی فرزندان می‌شود.
همچنین، در صورت عدم توانایی یکی از والدین برای تربیت، قوانین قابلیت اختیار تقسیم مسئولیت تربیتی را بین والدین حفظ می‌کنند.
به طور خلاصه، تربیت فرزندان یکی از مسئولیت‌های مهم والدین است که در اسلام و قوانین مدنی بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
والدین موظف هستند روحی و روانی فرزندان خود را به بهترین شکل ممکن تربیت کرده و نیازهای آن‌ها را تامین کنند.

تربیت اطفال در اسلام

در دین اسلام، تربیت اطفال و فرزندان از اهمیت و ارزش فوق العاده ای برخوردار است و یکی از وظایف والدین در قبال فرزندان، این است که به تربیت اخلاقی و پرورش فکری و عقلی آنان همت گمارند و اطفال و نوجوانان را به تحصیل علم و فراگیری شغل مناسب برای امرار معاش و رفع نیازهای ضروری زندگی تشویق کنند.
از پیغمبر اکرم سوال شد پدر در برابر فرزند چه تکالیفی دارد؟ پیامبر اکرم در جواب فرمودند برای فرزند نام نیکو انتخاب کند، او را درست تربیت کند و به او شغل مناسب بیاموزد.
بنابراین، در می‌یابیم که در دین اسلام، تربیت فرزندان یکی از مهم‌ترین تکالیفی است که والدین در قبال فرزندان خود به عهده دارند.
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد حضانت فرزندان و تفاوت حضانت و تربیت فرزندان کلیک کنید.

تربیت اطفال در خانواده

در حقوق ایران، به همان اندازه که حقوق سایر کشورهای جهان بر حمایت جسمی از کودکان تاکید دارد، به حمایت اخلاقی و روانی آنها نیز توجه شده است.
ماده ۱۱۰۴ قانون مدنی، به بحث تربیت اطفال در خانواده اختصاص دارد.
طبق این ماده، زوجین باید در تشیید مبانی خانواده و تربیت فرزندان خود با یکدیگر همکاری کنند.
در ماده ۱۱۷۸ همین قانون نیز تعهد ارائه شده است که والدین مکلف هستند در حد توانایی خود به تربیت کودکان خود بر حسب مقتضی اقدام کنند و نباید آنها را اهمال کنند.
همچنین، طبق ماده ۱۱۷۹ قانون مدنی، والدین مجاز هستند که برای رسیدن به هدف اصلی تربیت کودکان در خانواده، آنها را تنبیه کنند؛ با این حال، این تنبیه باید حد مصلحت اخلاقی و مذهبی و با رعایت مصلحت کودک باشد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد حدود آزادی والدین در تربیت اطفال و اینکه چه اشخاصی مکلف به تربیت فرزندان هستند، روی لینک کلیک کنید.