هر شخصی که میخواهد حق خود را پیگیری کند، باید به دادگاه مراجعه کرده و درخواست خود را به طور قانونی ارائه دهد. در نمونه درخواستی که به دادگاه ارائه میشود، بخشی به نام "خواسته" وجود دارد که شامل مواردی است که افراد از دادگاه درخواست میکنند. به عبارت دیگر، این بخش مربوط به آنچه که خواهان از دادگاه در دعاوی حسبی میخواهد، صرفاً به عنوان "خواسته" شناخته میشود و گاهاً نگرانی از از دست دادن خواسته وجود دارد. بنابراین برای دستیابی به خواسته، نیاز به اقداماتی داریم، از جمله اقداماتی میتوانیم به "تامین خواسته" اشاره کنیم. به همین دلیل در این مقاله، به بررسی "تامین خواسته و شرایط لازم برای صدور تامین خواسته" خواهیم پرداخت.

تامین خواسته چیست ؟

برای پاسخ به این سؤال که تامین خواسته چیست، باید تعریف کنیم که تامین به معنای ایمن کردن و حفظ کردن است و خواسته به معنای آن چیزی است که شخصی از دادگاه درخواست می‌کند. به طور کلی، تامین به معنای ایمن کردن آن چیزی است که شخص درخواست آن را از دادگاه می‌کند. ماده ۱۲۱ قانون مدنی تعریف می‌کند که تامین برای یکی از امور اتفاقی، مانند توقیف اموال منقول و غیرمنقول استفاده می‌شود. همچنین، در شرایط خاصی، تبدیل تامین هم مجاز است. زمانی که شخصی نگران است تا زمان صدور حکم قطعی، خواسته‌اش به دلایلی مانند طولانی شدن جلسات دادگاه یا برای جلوگیری از پنهان کردن اموال یا انتقال آن به دیگران و غیره ممکن است در خطر قرار بگیرد، می‌تواند در هر مرحله از رسیدگی درخواست تامین خواسته کند.

باید توجه داشت که "تامین دلیل" تفاوتی با "تامین خواسته" دارد.

شرایط لازم برای صدور تامین خواسته

قسمت ۱۰۸ قانون ایین دادرسی مدنی، شرایط لازم برای صدور تامین خواسته را تشریح می‌کند. شخص خواهان می‌تواند در موارد زیر از دادگاه درخواست تأمین خواسته کند و دادگاه ملزم است این درخواست را قبول کند.

الف) موردنظر استفاده از مستند رسمی باشد؛ مانند سند ازدواج، چک، سفته و سایر اسناد رسمی.