انحلال ازدواج موقت و روش های آن

بر اساس معتقدات دین اسلام، ازدواج یکی از سنت‌های بسیار مهم است و در اکثر کشورهای جهان به عنوان یک رسم رسماً شناخته شده است.
اگر زوج و همسر قصد دارند زندگی مشترکی داشته باشند و فرزندان را بزرگ کنند، بهتر است که این امر را از طریق مراسم عقد ازدواج انجام دهند.
در قانون مدنی کشور ما که تاثیر قانون شرع اسلامی نیز دارد، یکی از انواع ازدواج، ازدواج موقت یا صیغه است.

مفهوم "عقد موقت" یا همان صیغه یا متعه انقطاعی، نیازمند رعایت تشریفات خاصی است تا به درستی انجام شود.
مهم‌ترین عناصر برای صحت عقد موقت شامل تعیین مهر مشخص و مدت زمان تعیین شده هستند.
بر خلاف ازدواج دائم، در عقد موقت، هیچ رابطه‌ای با طلاق ندارد و جدایی زوجین بستگی به تشریفات و روش‌های مربوط به انحلال عقد موقت دارد.
به عبارت دیگر، عقد موقت انحصاراً بر اساس قواعد و مقررات آن به پایان می‌رسد.

در این مطلب، قصد داریم مفهوم انحلال ازدواج موقت را بررسی کنیم و در ادامه، به بررسی روش‌های لغو عقد موقت و موارد مربوط به آن بپردازیم.
اگر سوالاتی درباره این موضوع یا فسخ یک طرفه عقد موقت دارید، با ما همراه باشید.

انحلال ازدواج موقت

عقد دائمی، یکی از انواع ازدواج در اسلام است که به معنای اتمام نشدن عقد ازدواج بین زن و مرد می باشد.
در این نوع ازدواج، زن و مرد با هم ازدواج کرده و زندگی مشترکی را آغاز می‌کنند بدون تعیین مدت یا شرایط خاص.
حقوق و وظایف زوجین در ازدواج دائمی همچنان قائم می‌ماند و رابطه آنان بر اساس قوانین ازدواج بدون تاریخ انقضا است.
این نوع ازدواج، محرمیت و تعهد بیشتری نسبت به ازدواج موقت دارد و زوجین بر اساس قوانین ازدواج دائمی در زندگی خود تصمیم‌گیری می‌کنند.
همچنین، تعیین مهریه در ازدواج دائمی نیز می‌تواند صورت گیرد.
ازدواج دائمی با همه شرایط صحیح ازدواج انجام می‌شود و اگر عقد ازدواج به درستی منعقد شود، تمامی آثار حقوقی خود را داراست.
اما در صورتی که شرایط صحیح ازدواج دائمی با آن پایبندی نشود، ممکن است عقد باطل شود و زندگی مشترک زوجین پایان یابد و محرمیت بین آنان نقض شود.

در ماده ۱۱۲۰ قانون مدنی، به موارد "انحلال ازدواج" پرداخته شده است.
بنا به این ماده، عقد نکاح به فسخ یا طلاق یا به بذل مدت در عقد انقطاع، منحل می‌شود.
در این ماده، به انحلال عقد دائم و انحلال ازدواج موقت اشاره شده است.
لازم به ذکر است که روش‌های انحلال عقد موقت و انحلال ازدواج دائم از جهات مختلف متفاوت هستند.
به همین دلیل، در ادامه به طور جداگانه به روش‌های انحلال عقد موقت توضیح خواهیم داد.

روش های انحلال عقد موقت

در بخش قبل، توضیحاتی را درباره مفهوم عقد نکاح موقت و انحلال ازدواج موقت ارائه دادیم و بیان کردیم که انحلال ازدواج موقت به معنی پایان یافتن تحریم نسبت جنسی بین زن و مرد است و باعث لغو عقد ازدواج می‌شود.
در این بخش، قصد داریم در مورد روش‌های انحلال عقد موقت صحبت کنیم.
طبق قوانین مدنی، روش‌های انحلال عقد موقت به شرح زیر می‌باشند:

مدتی را در نظر گرفتن به منظور عقد موقت یا به منظور برقراری یک طرفه قرارداد موقت بسیار زمانبر است.

یکی از روش‌هایی که می‌تواند برای انحلال عقد موقت استفاده شود، این است که مرد باقی مدت عقد موقت را به زن هدیه کند یا به عبارت دیگر، عقد موقت را برداشت یک طرفه از طرف مرد باشد.
بذل مدت در عقد موقت، به اختیار مرد صورت می‌گیرد؛ اما در صورتی که زن نیز با شرطی در عقد یا با اعطای وکالت توسط مرد به حق بذل مدت دست یابد، می‌تواند بذل مدت نموده و از قید زوجیت باز شود.
همچنین در شرایطی که شرایط دشواری مانند عدم امنیت جانی و موارد دیگر وجود داشته باشد، زن می‌تواند در دادگاه درخواست الزام مرد به بذل مدت در عقد موقت را داشته باشد.

انقضای مدت در قرارداد موقت به مشروطیت‌های خاصی وابسته است.

یک روش دیگر از "روش‌های منقلب کردن قرارداد موقت"، انقضای مدت یا پایان فرا رسیدن مهلت آن است.
همان‌طور که اشاره شد، یکی از تفاوت‌های عقد موقت با قرارداد دائم، این است که قرارداد موقت فقط به یک بازه زمانی محدود است.
به عنوان مثال، یک قرارداد موقت برای دو سال امضا می‌شود.
بنابراین، پس از اتمام مدت قرارداد موقت، قرارداد به طور خودکار منحل می‌شود و از بین می‌رود.

قطعاً یکی از زوجین به پایان رسید.
این حادثه تلخ و دردناک است و به گذشته عشق و رابطه‌ای که برای این زوج ساخته شده بخوریم.
این فاجعه، دلها را به درد و غم فرو می‌برد و در خاطره‌هایی از زمان‌های خوب باقی می‌ماند.
اما ماندگاری زندگی و تجربه یک شریک عزیز به کمک و پشتیبانی از عشقمان، می‌تواند ادامه پیدا کند.
به عشقی که درون ما استوار است باید باور کنیم و به یاد بگیریم که دو زندگی در یکدیگر تا آخرین نفس باقی می‌مانند.
با قلبی پر از امید در ادامه راه باشیم و در خواست‌هایمان را به دست خواسته‌های بالاتر تحویل دهیم.

یکی از راه‌های دیگر برای حل عقد موقت، فوت یکی از همسران است.
طبیعی است که در صورت وفات زن یا مرد، عقد ازدواج نیز نامعتبر می‌شود و از این جهت تفاوتی بین عقد دائم و عقد موقت وجود ندارد.