خلاصه مقاله
در این مقاله به بررسی رابطه بین توجه به نیازهای زن و حق حبس زن پرداخته می‌شود.
در قانون مدنی، مواردی برای خودداری زن از تمکین در نسبت به شوهرش تعریف شده است که ازجمله استفاده از حق حبس در عقد نکاح می‌باشد.
در صورت استفاده از حق حبس، مرد نمی‌تواند زن را به تمکین اجبار کند.
بر اساس قوانین، تا زمان دریافت مهریه، زن می‌تواند از تمکین خودداری کند و حق حبس مورد شناخت قانونی است.
علاوه بر این، در طول استفاده از حق حبس، زن حق دریافت نفقه را نیز خواهد داشت.
با کلیک بر روی لینک‌های مربوطه، می‌توانید اطلاعات بیشتری درباره حق حبس زن و شرایط از بین رفتن حق حبس زوجه دریافت کنید.
در قانون مدنی، موارد مهمی برای خودداری زن از تمکین در نسبت به شوهرش تعریف شده است.
اگر این موارد به وجود آید، زن می‌تواند از تمکین خودداری کرده و همچنان از حق دریافت نفقه خود بهره‌برداری کند.
یکی از این موارد استفاده زن از حق حبس در عقد نکاحمی‌باشد.
بنابراین، اگر زن از حق حبس خود در عقد نکاح استفاده کرده باشد، مرد نمی‌تواند به او اجبار تمکین کند و ایشان را ملزم به تمکین کند.
در این مقاله، قصد داریم مفهوم اجبار به تمکین زن و حق حبس زن در عقد نکاح را توضیح دهیم و سپس رابطه اجبار به تمکین و حق حبس را بررسی کنیم.
الزام به تمکین زن یعنی چه
بر اساس ضوابط حقوقی، هنگام ازدواج، زن ملزم است از شوهر خود تضامن بخواهد و در پاسخ، از حق دریافت نفقه استفاده کند.
تضامن از شوهر می‌تواند به دو نوع تضامن عمومی و تضامن خاص تقسیم شود.
تضامن عمومی مربوط به پذیرش مسئولیت مرد در امور عمومی زندگی خانوادگی است، در حالی که تضامن خاص مرتبط با روابط زوجی بین همسران است.
با این حال، گاهی زن از شوهر خود تضامن نمی‌خواهد؛ به عنوان مثال، او ممکن است بدون دلیل موجهی از زندگی در خانه مشترک با شوهر امتناع کند و یا بدون هیچ گونه دلیل موجهی اجازه روابط زناشویی با همسر خود را ندهد.
در چنین شرایطی، می‌توان از زن خواست تا تضامن را انجام دهد.
تضامن زوجه نیازمند دریافت حکم از مراجع قضایی درباره محکومیت زن به تضامن از شوهر است، در این صورت مرد می‌تواند از طریق اقامه دعوای اجبار به تضامن ادعای خود را ثابت کند.
برای اطلاعات بیشتر درباره دعوای اجبار به تضامن زن، می‌توانید روی لینک کلیک کنید.
حق حبس زن در عقد نکاح
در مطالب قبلی به بررسی وظایف زن در خصوص تمکین پرداخته شد.
اما در برخی موارد، زن می‌تواند استناد به قوانین، از تحت تمکین قرار گرفتن در مقابل شوهر خودداری کند.
یکی از موارد موجه عدم تمکین زن از شوهر، استفاده از حق حبس در عقد نکاح است که بر اساس ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی ایران، "زن می‌تواند تا زمانی که مهریه به او تسلیم نشده است، از ایفای وظایفی که در قبال شوهر دارد امتناع کند، شرط‌بندی که مهر هنوز به او داده نشده باشد و این امتناع به مسقط شدن حق نفقه زن منجر نخواهد شد"؛ بنابراین علی‌رغم آنکه بعد از عقد دائم، تمکین از شوهر یکی از وظایف زن است، زن می‌تواند تا زمانیکه مهریه خود را دریافت نکرده است، از تمکین در مقابل شوهر خودداری کند؛ این حق در فقه و قانون به عنوان حق حبس زن در عقد نکاح شناخته می‌شود.
همچنین، در طول مدتی که زن از حق حبس استفاده می‌کند، حق دریافت نفقه را نیز خواهد داشت.
برای اطلاعات بیشتر در مورد حق حبس زن و شرایط از بین رفتن حق حبس زوجه، می‌توانید بر روی لینک‌های حق حبس زن چیست و چه شرایطی دارد و موارد از بین رفتن حق حبس زوجه کلیک کنید.
الزام به تمکین و حق حبس
در بخش‌های قبلی مطالعه کرده‌ایم که زن موظف است از شوهر خود حمایت کلی و خاص کند؛ اما در برخی موارد ممکن است زن از حمایت کردن در مقابل شوهر خود خودداری کند و یکی از این دلایل می‌تواند استفاده از حق حبس در طول عقد نکاح باشد.
به همین دلیل در این مقاله قصد داریم رابطه بین توجه به نیازهای زن و حق حبس زن را مورد بررسی قرار دهیم و در این باره پاسخگو باشیم که آیا استفاده از حق حبس توسط زن در صورت عدم همکاری با شوهر امکان پذیر است یا خیر؟
با توجه به قانون مدنی، زن مجبور به تمکین نشده وقتی از حق حبس خود استفاده می‌کند.
چرا که عدم تمکین زن به دلیل استفاده از حق حبس، عدم تمکین قانونی است و زن می‌تواند از تمکین در برابر شوهر خودداری کند.
بنابراین، مرد نمی‌تواند علیه زن دعوای الزام به تمکین اقامه کند و اگر این دعوا را به دادگاه ببرد، با شکست روبرو خواهد شد.
تا زمانی که مرد تمام مهریه زن را پرداخت نکرده باشد، زن می‌تواند از تمکین در مقابل شوهر خودداری کند و مرد فقط زمانی می‌تواند زن را مجبور به تمکین کند که تمامی مهریه‌اش را پرداخت کرده باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره دادخواست الزام به تمکین زن و تجدید نظر در این موضوع، می‌توانید بر روی لینک های مربوطه کلیک کنید.
سوالات پر تکرار
- در قسمت قبل، به بررسی مفهوم "دعوای الزام به تمکین" و صلاحیت دادگاه مربوطه پرداختیم.
دادگاه، در مرحله بدوی پایان ماجرا نمی‌باشد و هر دو طرف دعوا، یعنی زن و شوهر، که در این دعوا محکوم شده‌اند، می‌توانند از حکم صادر شده، تقاضای تجدید نظر خواهی کنند.
این امکان به آن‌ها بر اساس بند ب ماده ۳۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی اعطا شده است که تمامی احکامی که در امور غیرمالی، مانند عدم تمکین، صادر می‌شوند، قابلیت تجدید نظرخواهی را دارند.
درخواست تجدیدنظر بایستی به دادگاه تجدیدنظر مرکز همان استان مراجعه کرده و درخواست خود را ثبت نمایند.
در این صورت، دادگاه تجدیدنظر به درخواست تجدیدنظر درباره الزام به تمکین پاسخ داده و در صورتی که حکم صادر شده از دادگاه خانواده را خلاف شرع، قانون، و آیین دادرسی بداند، آن را نقض کرده و در غیر این صورت، حکم الزام به تمکین را تایید خواهد کرد.
بنابراین، دادگاه تجدیدنظر در زمینه الزام به تمکین، دادگاه تجدیدنظر مرکز استان است.
نتیجه گیری
در بررسی قانونی و فقهی درباره حق حبس زن در عقد نکاح، به این نتیجه رسیدیم که زن می‌تواند تا زمانی که مهر به او تسلیم نشده است، از ایفای وظایفی که در قبال شوهر دارد امتناع کند.
این امتناع باعث شرط بندی شده است که مهر هنوز به او داده نشده باشد و با این حال این امتناع به مسقط شدن حق نفقه زن منجر نخواهد شد.
حق حبس زن در عقد نکاح به عنوان یکی از حقوق زن در قانون و فقه شناخته می‌شود و در طول مدتی که زن از حق حبس استفاده می‌کند، حق دریافت نفقه را نیز خواهد داشت.
این موضوع در قانون مدنی تعریف شده است و در صورتی که زن از حق حبس استفاده کرده باشد، شوهر نمی‌تواند به او اجبار تمکین کند و ایشان را ملزم به تمکین کند.
به این ترتیب، با توجه به تحقیقات انجام شده در این مقاله، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از حق حبس توسط زن در صورت عدم همکاری با شوهر امکان پذیر است و در قانون و فقه به عنوان یکی از حقوق زن تأیید شده است.
برای اطلاعات بیشتر در مورد حق حبس زن و شرایط از بین رفتن حق حبس زوجه، می‌توانید بر روی لینک‌های "حق حبس زن چیست و چه شرایطی دارد" و "موارد از بین رفتن حق حبس زوجه" کلیک کنید.