اعتبار سند یعنی چه

مطلب قانونی و کیفری دارای قوانین و مقررات متنوع است.
یکی از مهم‌ترین دلایل برای اثبات یا دفاع در اعمال حقوقی و جرمی، استناد به "اسناد" است.
اسناد دو دسته عادی و رسمی را شامل می‌شود.
به همین دلیل، مفهوم و اعتبار اسناد در آیین دادرسی مدنی و کیفری اهمیت بسیاری دارد.
قانونگذار واژه "اعتبار اسناد" را به سه مفهوم مختلف استفاده کرده است.
در این مقاله، قصد داریم به بررسی مفهوم و اعتبار اسناد با توجه به قوانین و مقررات مختلف بپردازیم و سپس در مقالات جداگانه، اعتبار اسناد عادی و رسمی را مورد بررسی قرار دهیم.
لذا، در اینجا به توضیح مفهوم عمومی، مقاومت در برابر انکار و تردید و قابلیت استناد یا تحمیل مفاد اسناد خواهیم پرداخت.

اعتبار سند به مفهوم اعم

در مورد مفهوم "اعتبار سند به مفهوم اعم" در قانون مدنی، ماده 1288 بسیار حائز اهمیت است.
بر اساس این ماده، معتبر بودن یک سند به این معناست که تناقضی با قوانین ندارد.
در واقع، در این ماده از عبارت "اعتبار سند" به معنای "ارزش سند" استفاده شده است.
بنابراین، دادگاه می‌تواند فقط به سندی اعتبار اثباتی بدهد که با قوانین تعارض نداشته باشد.
این مسئله بسیار مهم است زیرا هرگاه یک سند به عنوان دلیل ارائه شود، قضاوت دادگاه باید به آن توجه کند.
بی اعتباری سند مربوط به همه نوع اسناد رسمی نیست و حتی اگر سندی عادی مخالف قوانین باشد، همین اعتبارسنجی بر روی آن اجرا می‌شود.

اعتبار سند به مفهوم مقاومت آن در برابر انکار و تردید

یکی از مفاهیم مهم در قوانین ثبت، اعتبار سند می‌باشد.
این اعتبار به معنای مقاومت سند در برابر انکار یا تردید است.
طبق ماده ۷۰ قانون ثبت، "سندی که مطابق قوانین به ثبت رسیده، رسمی است و تمام محتویات و امضاهای موجود در آن معتبر هستند، مگر اینکه جعلی بودن سند ثابت شود.
" در واقع ، مفهوم اصلی اعتبار سند رسمی، معتبر بودن آن است و اگر فردی قصد دارد اعتبار سند رسمی را از بین ببرد، باید ادعای جعل کردن سند را به حقیقت بپیونداند و جعلی بودن سند را اثبات کند.
بنابراین، امکان انکار یا تردید از سند رسمی وجود ندارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اعتبار محتوای سند رسمی، می‌توانید روی لینک مربوطه کلیک نمایید.

بر اساس ماده ۷۰ قانون ثبت، اصل اصالت و صحت سند رسمی، که در آن آمده است، برای سند رسمی ویژه و خاص است و سند عادی از این امتیاز برخوردار نیست.
بنابراین، انکار یا تردید نسبت به سند عادی، ممکن است، اما تعرض به اصالت سند عادی می‌تواند به عنوان ادعای جعلی مطرح شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انکار و تردید نسبت به سند عادی، روی اینجا کلیک کنید.

اعتبار سند به مفهوم قابلیت استناد یا تحمیل مفاد سند

درباره مفهوم اعتبار سند می‌توان گفت که به دو مفهوم اصلی اشاره دارد.
اولین مفهوم اعتبار سند، قابلیت استناد به سند یا تحمیل مفاد سند بر دیگران می‌باشد.
ماده 1290 قانون مدنی مصرح است که اسناد رسمی متعلق به طرفین و وراث یا قائم مقام قانونی آنان، در صورتی که قانون به آن تصریح کند، معتبر است و اعتبار آنها در قبال اشخاص ثالث برقرار است.
در واقع، اعتبار سند در این مفهوم به معنای تحمیل مفاد سند به اشخاص مربوط می‌شود.
به عبارت دیگر، قابلیت استناد به محتوای هر سند، بدون توجه به نوع سند (رسمی یا عادی)، صرفاً در قبال افرادی که آن سند را امضا کرده اند و قائم مقام آنها معتبر است؛ اما نمی‌توان محتوای سند (به هر نوعی) را به اشخاص ثالث تحمیل کرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اعتبار سند نسبت به امضاکننده، قائم مقام و اشخاص ثالث، می‌توانید روی لینک کلیک کنید.