ارکان عقد بیع چیست ؟

ارکان عقد بیع چیست؟

بنا به قانون مدنی، بیع به معنای تبادل یا معامله سلف و سایر اشکال فروش، به شکل "انتقال مالکیت به ازای مبلغ مشخص" تعریف می‌شود.
بیع یک قرارداد خرید و فروش است که در قانون مدنی دقیقاً تعریف شده است.
اجزای ضروری برای انعقاد قرارداد بیع شامل عناصری هستند که برای صحت آن باید همه آنها در نظر گرفته شود.
همچنین قرارداد بیع دارای عناصر خاص خود است و برای صحت قرارداد بیع، باید همه این عناصر موجود باشند.
این عناصر شامل موارد زیر هستند:1.
موضوع بیع (کالا یا خدمات) که باید به طور دقیق مشخص شده باشد.
2.
مبلغ قرارداد که به صورت قطعی تعیین شده باشد.
3.
طرفین قرارداد بیع که باید هر دو طرف در قیمت و مبلغ قرارداد متفق باشند.
4.
مدت زمان و شرایط تحویل که باید به صورت واضح در قرارداد ذکر شود.
این عناصر برای انعقاد یک قرارداد بیع صحیح بسیار ضروری هستند.
در صورتی که هر یک از این عناصر موجود نباشد، قرارداد بیع معتبر تلقی نمی‌شود.

ایجاب و قبول: اشاره‌گر به قصد و اراده طرفین است.

متقاضی و فروشنده: دو طرف معامله در قرارداد خرید و فروش شرکت می کنند.
طرف خریدار به عنوان مشتری شناخته می شود و طرف فروشنده به عنوان بایع شناخته می شود.

مفهوم "مال فروخته شده" به معنای کالا یا مالی است که در فرآیند معامله و با انعقاد قرارداد بیع توسط فروشنده بیننده قرار می‌گیرد.

تعریف "ثمن" در معاملات، یک قیمت است که مشتری به بایع در ازای کالایی که در حال معامله است به او می‌دهد.
به‌ طور کلی، ثمن یک مقدار پول یا هرگونه دارایی است که به عنوان پاداش برای کسی که به آن نیاز دارد و یا تلاش او را می‌کشد، داده می‌شود.
از موارد مشترک برای محاسبه ثمن عبارتند از:1.
قیمت در نظر گرفته شده توسط بایع: این قیمت معمولاً توسط بایع تعیین می‌شود و مشتری باید به این قیمت پرداخت کند.
2.
توافق میان طرفین: برخی مواقع، مشتری و بایع قیمت مورد توافق را تعیین می‌کنند.
این می‌تواند با توجه به شرایط و مذاکرات دو طرف صورت گیرد.
3.
عوامل بازار: در مواردی، قیمت مورد توافق بر مبنای عوامل بازار مانند عرضه و تقاضا، رقابت روزمره و شرایط اقتصادی تعیین می‌شود.
4.
شرایط ویژه: بعضی معاملات ممکن است شرایط خاصی داشته باشند که قیمت نهایی ثمن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، مانند تخفیف‌ها، نرخ‌های نقدی و شرایط پرداخت تعیین شده.
معرفی "ثمن" همچنین می‌تواند به عنوان یک الزام قانونی برای انجام معامله در نظر گرفته شود.
در این حالت، مشتری موظف است ثمن را به بایع پرداخت کند تا معامله شروع شود و حقوق و تعهدات مربوطه را به‌دست آورد.

ایجاب و قبول در عقد بیع

اولین رکن از اجزای انواع بیع، ایجاب و قبول می باشد.
ایجاب و قبول در عقد بیع، به معنای توافق بین فروشنده و خریدار درباره قرارداد خرید و فروش است.
ایجاب، مرحله اول در انعقاد قرارداد خرید و فروش است.
ایجاب به معنای پیشنهاد فروش و اعلام اراده توسط فروشنده است؛ مثلاً فروشنده خانه‌اش را در بازار معاملات برای فروش قرار می‌دهد.
این کار فروشنده نشان دهنده قصد فروش خانه است.
در ادامه، با پذیرش پیشنهاد فروش از فروشنده، خریدار مرحله قبول را شکل می‌دهد.

بنابراین، ایجاب یک پیشنهاد فروش و اعلام اراده از سوی فروشنده و قبول آن یعنی پذیرش پیشنهاد فروش از سوی خریدار است.
ایجاب قبل از قبول انجام می‌شود.
اعلام رضایت طرفین به همراه همین ایجاب و قبول یکی از شرایط صحت یک عقد است.
شکل وقوع ایجاب و قبول می‌تواند به شکلی مکتوب باشد که طرفین زیر آن را امضا و مهر کرده‌اند.
همچنین می‌تواند به شکلی لفظی یا به شکلی اشاره‌ای باشد.

خریدار و فروشنده در عقد بیع

در بخش‌های قبلی، درباره اجزای قرارداد خرید و فروش صحبت کردیم.
حال در ادامه، به بررسی دیگر اجزای قرارداد خرید و فروش می‌پردازیم.
یکی از اجزای اصلی قرارداد خرید و فروش، خریدار و فروشنده هستند.
این دو طرف اصلی قرارداد به عنوان متعاملین یا طرف‌های قرارداد شناخته می‌شوند.

در لغتنامه حقوقی، شخص فروشنده واگذارکننده کالا یا خدمات را بایع و شخص خریدار آن را مشتری می‌نامند.
برای انجام قرارداد بین بایع و مشتری، باید آنها در اهلیت معامله تأیید شده باشند.
معیارهای اهلیت شامل داشتن توانایی ذهنی، رشد شخصی و بلوغ قانونی است و از این رو از شرایط لازم برای انجام قرارداد و صحیح بودن معامله محسوب می‌شود.
بدون وجود اهلیت، هر گونه معامله صوری و لازم به ذکر است که ناصحیح به شمار می‌رود.
به همین دلیل، برای اعتبار داشتن قرارداد خرید و فروش می‌بایست قبل از انجام آن، تمامی شرایط ضروری آن را مورد بررسی قرار داد.

مال فروخته شده در عقد بیع

سهمومین مرحله از عملیات خرید و فروش به عنوان سومین عنصر از ارکان بیع مشخص می‌شود.
این عنصر متشکل از مبیع است که به معنای مالی است که قرار است به فروش برسد.
اصطلاحاً در حقوق، این مال را مبیع می‌نامند.
مبیع یک کالاست که فروشنده آن را به خریدار می‌فروشد یا به عبارت دیگر، خریدار آن را از فروشنده خریداری می‌کند.
البته این مبیع باید شرایط و قوانین مربوط به مالی که در معامله صورت گرفته را داشته باشد.

نزدیک‌بینی فردموردتوجه در بهترفهمیدن شرایطمال موردمعامله قرارگرفته،تاثیرافزایشی داشته است.
اینشرایط،ازمنظر قانونمدنی،شاملویژگی‌هایی مانندقابلیت خریدوفروشوانتقال،قابلیت تسلیم،مالیت،مشخصومشخص‌بودن وامکان تحویل به‌معنیصحتمعامله می‌باشد.
اگرحتی یکی ازینشرایطوجودنداشته‌باشد،عقدخریدوفروشتحتتاثیر قرارگرفته وبهمین‌ترتیب،صحتمعامله نقضمیشود.

ثمن در عقد بیع

«ثبت نوع معامله و توافق برای فروش و خرید، تمامی مراحلی که در قرارداد خرید و فروش وجود دارد، از جمله مبلغ توافق شده برای معامله، به عنوان «اجرای قیمت» شناخته می‌شود.
اصطلاحاً، قیمت در حین معامله و قرارداد خرید و فروش تعیین می‌شود تا خریدار آن را به فروشنده پرداخت کند.
بنابراین، قیمت باید توسط خریدار به فروشنده پرداخت شود و کالا یا محصول معامله شده باید توسط فروشنده به خریدار تحویل داده شود.
»