وقتی تفاوت و مشکلی به وجود می آید، بهترین راه حل برای حل اختلافات و بحث و گفت‌و‌گو بین طرفین است. اگر اختلاف به این روش حل نشود، شاکی می‌تواند دعوی را به دادگاه مطرح کند. دعاوی کیفری به مواردی اطلاق می‌شود که فرد درخواست اعلام جرم و مجازات مجرم را به مراجع قضایی مطرح می‌کند. شاکی باید ابتدا به دادسرا مراجعه کند تا برای رسیدگی به جرم به دستگاه قضایی معرفی شود. در قوانین کیفری، میانجی‌گری به عنوان روشی برای حل اختلافات نهادی به کار می‌رود و اگر در دعوی اختلافی بین طرفین ایجاد شود، قبل از ورود به مرحله دادرسی، می‌توانند به میانجی‌گر یا موسسه میانجی‌گری مراجعه کنند تا با گفتگو و توافق، مساله را در حوزه کیفری مدیریت کنند و به حل مسالمت‌آمیز اختلافات برسند. البته فقط برخی از جرائم می‌توانند به میانجی‌گری ارجاع داده شوند که در قانون آیین دادرسی کیفری ذکر شده‌اند. پرونده و هزینه‌های مرتبط با ارجاع به میانجی‌گری باید بر اساس آیین‌نامه میانجی‌گری در امور کیفری انجام شود. به همین دلیل، در این مقاله به بررسی روش ارجاع مسائل به میانجی‌گر و پرداخت هزینه آن پرداخته می‌شود.

نحوه ارجاع امر به میانجیگر

نحوه ارسال پرونده به میانجیگر به شرح زیر است: اگر تنها برخی از جرایم مشخص شده در قانون مورد بررسی قرار گیرد، آن اختلاف به میانجیگر ارجاع داده می‌شود. این امر تنها در صورت وجود شرایط و جرایمی که مجازات آن‌ها شامل می‌شود، صورت می‌گیرد که شامل (حبس بیشتر از ۶ ماه تا ۲ سال، جزای نقدی بیشتر از ۲۰ میلیون تا ۸۰ میلیون ریال، شلاق از ۳۱ تا ۹۹ ضربه، محرومیت از حقوق اجتماعی بیشتر از ۶ ماه تا ۵ سال، انتشار حکم قطعی در رسانه‌ها) در دسته شش، و (حبس از ۹۱ روز تا ۶ ماه، جزای نقدی بیشتر از ۱۰ میلیون تا ۲۰ میلیون ریال، شلاق از ۱۱ تا ۳۰ ضربه، محرومیت از حقوق اجتماعی تا ۶ ماه) در دسته هفت، و (حبس تا ۳ ماه، جزای نقدی تا ۱۰ میلیون ریال، شلاق تا ۱۰ ضربه) در دسته هشت قرار می‌گیرد، و با درخواست یکی از طرفین یا بر اساس تصمیم قاضی پرونده، برای حل اختلاف به میانجیگر ارسال می‌شود. نحوه ارجاع پرونده به کارشناس نیز باید طبق آیین‌نامه میانجیگری در امور کیفری مصوب ۱۳۹۴ انجام شود.

مجازات تعزیری درجه شش شامل موارد زیر می‌شود: 1. تهدید و ترسیم تهدید به زندگی یا اموال افراد دیگر 2. حمله و خشونت جسمانی علیه شخص 3. زورگیری و آزار روحی 4. دزدی و سرقت 5. تخریب و خرابکاری در املاک عمومی یا خصوصی 6. ترویج و پخش مواد مخدر تا خرابی راه‌های امنیتی و حفظ نظم عمومی جامعه را جلوگیری نمی‌کنیم، همه افراد باید به این مجازات‌ها توجه کرده و از اقدامات پیشگیرانه استفاده کنند.

امور مرتبط با میانجی‌گری می‌تواند در هر دادسرا یا دادگاه تحت نظارت دادستان عمومی و انقلاب یا رئیس حوزه قضایی محل سازماندهی شود و همچنین دادستان یا رئیس حوزه قضایی می‌تواند این وظیفه را به یکی از معاونین خود منتقل کند.

می‌توانید هنگامی که دعوا یا اختلافی وجود داشته باشد و طرفین تمایل داشته باشند، با استفاده از توافق، یک میانجی را معرفی کنند. انتخاب و تعیین میانجی به عهده طرفین است و پس از تایید مقام قضایی، توافق با آن شخص صورت می‌گیرد. در صورتی که طرفین توانایی انتخاب میانجی را نداشته باشند، مقام قضایی مجوز دارد به‌صورت مستقل میانجی را تعیین نماید.

توافق شده است که در صورت وقوع اختلاف بین دو طرف، به منظور حل و فصل آن، به روش میانجی گری اقدام گردد. این توافقنامه، که توسط مقام قضایی تهیه و به امضای طرفین می‌رسد، در صورت برگزاری جلسه مربوطه به اجرا گذاشته می‌شود.

پرداخت هزینه های میانجیگری

پرداخت هزینه‌های میانجیگری به چه صورتی انجام می‌شود؟ برای پاسخ به این سوال، بایستی بدانیم که در آیین‌نامه میانجیگری در امور کیفری، مربوط به پرداخت هزینه‌های میانجیگری توضیح داده شده است. بر اساس قانون، هزینه‌های ارجاع امر به میانجیگر باید توسط فرد میانجی پرداخت شوند. این هزینه، متقاضی میانجیگری بر عهده دارد و در صورت درخواست طرفین بالمناصفه، بر عهده آن‌ها می‌باشد. به عبارت دیگر، اگر یکی از طرفین درخواست میانجیگری کرده باشد، متقاضی باید هزینه میانجیگری را پرداخت نماید. اما اگر اختلاف به درخواست دو طرف باشد، طرفین باید هزینه میانجیگر را به طور مساوی پرداخت کنند. در اجرای ماده 10 قانون مدنی در امور حقوقی، دستمزد میانجیگر بر اساس توافق قابل تعیین است و حداکثر دستمزد هر سال توسط معاونت منابع انسانی قوه قضاییه پیشنهاد می‌شود.