ارث فرزند نامشروع

هر شخص در طول زندگی خود، می تواند دستاوردهایی از لحاظ مادی و معنوی داشته باشد که پس از فوت، به عنوان "ارث" به وراثت کنندگانش منتقل می شود.
در حقوق و فقه، توارث به رابطه ای اشاره دارد که بین فرد فوت شده و خویشاوندان او برقرار می شود و باعث می شود که افراد بازمانده بعد از مرگ از او "ارث" ببرند.

بطور کلی، ارث به خویشاوندان نسبی و خویشاوندان سببی اشخاص تعلق می‌گیرد.
خویشاوندان نسبی، آن دسته از وراث هستند که به واسطه خون، با فرد فوت شده نسبت دارند اما خویشاوندان سببی، به دلیل ازدواج یا پیوندی دیگر با متوفی، نسبت دارند.
هرچند فرزند حاصل از رابطه غیرقانونی یا فرد زنازاده به دلیل نسبت خون با فرد فوت شده، ارتباطی دارد، اما قوانین مربوط به ارث برای او متفاوت از خویشاوندان نسبی است.
با استفاده از تگ‌های html می‌توانیم برخی قسمت‌ها را تاکید کنیم.

تصور کنید یک مقاله را می‌خوانید که در آن می‌توانید اطلاعاتی در مورد مفهوم ارث فرزند نامشروع یا زنازاده کسب کنید و همچنین بیشتر با شرایط وراثت ولدالزنا آشنا شوید.
در این مقاله قصد داریم با توجه به احکام و قوانین شرعی و قانونی، توضیحاتی را در مورد موضوع ارث ولدالزنا ارائه دهیم.
البته اگر می‌خواهید بیشتر اطلاعات در این باره بدست آورید، ما را همراهی کنید.

ارث فرزند نامشروع

برای توضیح شرایط و وراثت ولدالزنا و ارث فرزند نامشروع، در ابتدا باید به توارث و موانع ارث در قانون مدنی پرداخته شود.
سپس به تعریف زنازاده در شرع و قانون اشاره خواهیم کرد.
در ادامه، به بحث در مورد شرایط و وراثت ولدالزنا و ارث فرزند نامشروع خواهیم پرداخت.

توارث یک مفهوم عمومی است که به وراثت و ارث بردن از یکدیگر اشاره دارد.
اما در حقوق، توارث به رابطه ای اشاره می‌کند که بین فرد فوت شده و ورثه‌های قانونی یا شرعی او وجود دارد.
افرادی که به دلیل توارث به عنوان ورثه های نسبی یا سببی تلقی می‌شوند، شامل خویشاوندان نسبی و سببی هستند.
خویشاوندان نسبی افرادی هستند که به دلیل رابطه خونی با فرد فوت شده، از او ارث می‌برند.
اما افرادی که به دلیل رابطه‌های سببی مانند ازدواج با فرد فوت شده، ارث او را می‌بُرند، خویشاوندان سببی نامیده می‌شوند.

گاهی، با وجود رابطه خویشاوندی، مانعی می تواند شخصی را از دریافت ارث باشد.
این موانع از طریق قوانین مدنی تعیین می شوند.
به طبق قوانین مدنی، کفر، لعنت، قتل متواری، جنین، گم شدگان بی‌سر و صدا، و نسل زنا شده، از موانعی هستند که در صورت وجود، ارث بری امکان ندارد.
بطور البته، قوانین ممکن است برای بعضی از موانع ارث، شرایطی را در نظر بگیرند که در صورت برقراری آنها، هرچند با وجود مانع، ارث بری امکان پذیر خواهد بود.

همانطور که اشاره شد، یکی از عواملی که مانع ارث بردن می‌شود، وجود فرزند زنازاده است.
قانون مدنی در ماده 884 به صراحت آمده است که فرزندان زنازاده حق ارث را ندارند.
به این ترتیب، فردی که نتیجهٔ رابطه نامشروع است، نه تنها از طرفان والدین خود، بلکه از طرفان خویشاوندان آنان هم ارثیه را نخواهد داشت.
با این حال، قانون‌گذار استثنائاتی را برای ارث فرزندان نامشروع در نظر گرفته و شرایط وراثت آن‌ها را تعیین کرده است تا در صورت بروز آن‌ها، شرایط ارث بردن ممکن باشد.

شرایط ارث بردن فرزند نامشروع

در بخش قبلی، بحثی درباره "حکم قانونی فرزند زنازاده" در ارث داشتیم.
بیان کردیم که زنازادگی تنها در صورت برقراری شرایط خاص، حقوق ارث را خواهد داشت.
حال در این قسمت از مقاله، قصد داریم به بررسی شرایط و موارد وراثت ولدالزنا از منظر قانون مدنی بپردازیم و بیان کنیم که در چه حالت‌هایی زنازادگی حقوق ارث را خواهد داشت.
برای ارزیابی شرایط وراثت ولدالزنا بایستی به قانون مدنی مراجعه نماییم.

ماده ۸۸۴ قانون مدنی مشخص می‌کند که "فرزند زورآوری، از باب و مادر و اقوام آن‌ها به ارث نمی‌برد؛ اما در صورتی که حقیقت رابطه‌ای که فرزند ناشی از آن است، نسبت به یکی از والدین ثابت شده و رابطه با دیگری به دلیل اجبار یا حرکت مشکوک به زورآوری نباشد، فرزند فقط از آن طرف دریافت میراث میکند و برعکس".

با توجه به ماده فوق، عبارات "وراثت ولدالزنا" شرایط زیر را توصیف می‌کند:رابطه زنا نسبت به یکی از والدین فرزند حاصله ثابت و نسبت به والد دیگر به دلیل زنا به اکراه یا وجود شبهه، تایید نمی‌شود.
به عبارتی، فرزند حاصله از این رابطه ولد به شبهه است.
در صورتی که فرد در حین ارتکاب رابطه زنا به اشتباه باشد و عملاً نداند که ازدواج واقعی نمی‌کند، رابطه زنا واقع نشده است و در این حالت، فرزند متولد از این رابطه ولد به شبهه خوانده می‌شود.