اثبات عدم تمکین زن

بر اساس قوانین حاکم بر دادگاه‌های مدنی و طبق قوانین فقه شیعه، یکی از وظایف حیاتی همسر در برابر شوهر، استحقاق و حقوق مادی خاص و عمومی است که همسر می‌تواند از شوهر خود بخواهد و از آن برخوردار شود.
اما در صورتی که زن به انجام تکالیف خود در ارتباط با استحقاق مالی از شوهر اقدام نکند و در نتیجه نظم و آرامش خانواده را مختل کند، قانون‌گذار به مرد اجازه داده است تا با اثبات عدم انجام تکالیف زن، از وظیفه پرداخت نفقه معاف شود.

به این مناسبت، گاهی این سؤال پیش می‌آید که چگونه می‌توان عدم تمکین زوجه یا ناشزه بودن زن را در دادگاه اثبات کرد؟ نشوز یا عدم تمکین زن به دلیل ترک کردن منزل مشترک بوجود می‌آید.
در نتیجه، پرسش مطرح می‌شود که چگونه می‌توان ترک کردن منزل توسط زوجه را اثبات کرد؟

برای پاسخ دادن به این پرسش، در ادامه این مقاله به بررسی سه موضوع مهم می‌پردازیم:

۱.
نحوه‌ی اثبات عدم تمکین زن (مقاومت زن)؛

۲.
روش‌های اثبات عدم تمکین زن؛

۳.
دلایلی که منجر به اثبات عدم تمکین زن می‌شوند.

نحوه اثبات عدم تمکین زن

از آنجایی که روابط زناشویی بر اساس حسن معاشرت و اصول اخلاقی بنا شده است، در برخی قوانین نیز وظایفی بر عهده زوجین قرار دارد که این وظایف با وصف ضمانت‌های مهم قابل اجرا همراه است.
یکی از این وظایف در روابط خانوادگی، تمکین زن از شوهر می‌باشد و در برابر آن، زوجه حق نفقه را دارد.
اما عدم تمکین زن از مرد و بالعکس ممکن است باعث ترک زناشویی توسط هر دو طرف شود.

بر اساس قوانین حقوقی، زن موظف است که به طور کلی و خاص از شوهر خود حمایت کند که از جمله حمایت کلی، زندگی در یک خانه مشترک با شوهر و قبول رهبری او در خانواده است.
حمایت خاص از شوهر نیز به معنای برقراری روابط زناشویی به صورت عادی است که در مقاله "حمایت کلی و حمایت خاص" بحث شده است.

البته در برخی موارد، زن به دلایل قانونی و موجه، می‌تواند از تمکین نکردن مقابل شوهر خود خودداری کند و در این صورت اجرای قرارداد تمکین برای وی اعمال نخواهد شد.
اما مسئله درباره مواردی است که زن بدون داشتن دلایل قانونی موجه، اقدام به عدم تمکین می‌کند.
در این شرایط، مرد می‌تواند با استفاده از ابزارهای حقوقی و قانونی، مانند ارسال اظهارنامه عدم تمکین به همسر خود یا درخواست تمکین در دادگاه، از همسر خود تقاضای تمکین کند.

طبق ارسال اظهارنامه عدم تمکین زن و طرح دعوای الزام به تمکین در دادگاه، شوهر مکلف است عدم تمکین همسر خود را ثابت نماید، و طبق این که همسر و شوهر در یک خانه زندگی می‌کنند، به این معناست که زن از شوهر خود تمکین می‌کند.
بنابراین، روش ثابت کردن عدم تمکین زن توسط شوهر در دادگاه، مسئله‌ای بسیار مهم است که تکلیف دعوای تمکین و دعاوی مشابه را مشخص می‌کند.

لطفاً توجه داشته باشید که برخی اوقات برای برگشتن زن به خانه مشترک و ادامه زندگی با همسر و فرزندان خود، لازم است درخواست "عدم تمکین" و "اثبات عدم تمکین زن" ارائه شود.
اما در موارد زیادی، دلیل ارائه درخواست "عدم تمکین" ممکن است شامل معافیت مرد از پرداخت نفقه، فشار رو به زن، یا کسب اجازه برای ازدواج مجدد به دلیل "عدم تمکین زن" باشد.
در هر صورت، شرایط لازم برای تمکین زن باید مهیا شده باشد تا مرد بتواند حکم "عدم تمکین" را دریافت کند.

در همه موارد گفته شده، مرد باید با دلایل موجه و قانونی سعی کند وجود "عدم تمکین" همسر خود را ثابت کند.
اصل این است که زن باید از شوهر تمکین کند.
اما چگونگی اثبات عدم تمکین زن چیست؟ مرد می‌تواند با استفاده از هر دلیل، سند یا مدرکی که نشاندهنده نشوز زن و ترک منزل از سوی زوجه باشد، عدم تمکین زن را ثابت کند.
او می‌تواند با استناد به هر یک از ادله‌ها، ادعای عدم تمکین زن را اثبات کند.

در مورد "اثبات عدم تمکین یا نشوز زن" چگونه صورت می‌پذیرد، باید به مسایل جانبی که به پرونده مربوط می‌شوند توجه کرد.
ممکن است عدم تمکین یا نشوز بانویی به دلیل ترک زندگی مشترک باشد و در پرونده دیگری، به دلیل امتناع از تمکین خاص باشد.
در هر صورت، روش اثبات ترک منزل از روش اثبات عدم تمکین خاص آسان‌تر است.
به همین دلیل در بخش‌های بعدی به توضیح نحوه اثبات عدم تمکین زن و دلایل ثبت عدم تمکین همسر می‌پردازیم.

چگونه می توانم عدم تمکین زنم را اثبات کنم

به طوری که به آن اشاره شده بود، نمی‌توانیم زن را ناشیز یا عدم تمکین بدانیم، این موضوع در دو مورد عمومی و خاص مطرح می‌شود و عهده ی شوهر است که ناشیز بودن زن را ثابت کند.
گاهی اوقات سوال پرسیده می‌شود که چگونه می‌توانم عدم تمکین زنم را ثابت کنم؟ در پاسخ به این سؤال که چگونه می‌توان عدم تمکین همسر را ثابت کرد، مطالب زیر باید مورد توجه قرار گیرد:ناشیز بودن یا عدم تمکین زن:اگرچه امکان ناشیز بودن زن یا عدم تمکین آن وجود دارد، اما شوهر باید مسئولیت اثبات این موضوع را بر عهده بگیرد.
راه‌های اثبات عدم تمکین زن:برخی راه‌ها و مواردی که می‌تواند به شوهر در اثبات عدم تمکین زن کمک کند عبارتند از:- مشاهده تغییرات رفتاری و عاطفی زن در مواقع مشخص- جمع‌آوری شواهد و شهادت‌های قابل قبول- نمونه‌برداری از مدارک و اسناد مرتبط- مشاوره حقوقی و استفاده از خدمات حقوقی در نهایت، برای اثبات عدم تمکین زن، نیاز به مطالعه و شناخت بهتری دربارهٔ قوانین و مقررات مربوطه دارید.

در صورتی که زن به دلیل بی‌احترامی‌هایش به مرد و ترک زندگی مشترک از سوی زن، زن را مجبور به ترک منزل شود، اجازهٔ ورود مجدد زن به منزل مشترک بستگی به آن دارد که مرد بتواند قانع کننده نشان دهد که زن بدون هیچ گونه اجازه‌ای از منزل خارج شده و طولانی‌مدت عودت نکرده است.
عدم توافق زن به دلیل ترک منزل توسط همسر در دادگاه با استناد به مدارک مورد قبول ، تثبیت خواهد شد.

البته، ترک منزل توسط زن به خاطر دیدار با بستگان یا انجام امور ضروری نمی تواند اثبات عدم تمکین را نشان دهد.
همچنین، اگر زن در هنگام عقد ازدواج شرط کرده باشد که حق تعیین مسکن یا مسافرت دارد، مرد نمی تواند به دلیل ترک منزل توسط زن، نشوز او را ثابت کرده و از این طریق از پرداخت نفقه معاف شود.

در صورتی که مرد با استفاده از روش های مثل تعویض قفل درب خانه یا تغییر محل زندگی مشترک، زن را مجبور به ترک خانه کرده و ورود زن به خانه مشترک را ممانعت کرده باشد، نمی تواند در دادگاه برای اثبات عدم تمایل زن، از طریق استفاده از برچسب‌های قوی یا تاکید کردن بر اشتراک منزل، موفق باشد.

علاوه بر ترک خانه و عدم رضایت همسر ، بعضی از اقدامات مردان ناکامی خود را به دلیل عدم رضایت خاصِ همسر شان مطرح می‌کنند.
در اینصورت، ضروری است که در دادگاه عدم رضایت خاصِ زن یا عدم برقراری روابط زناشویی به طرز مشخص و تحت وفق قوانین، آن را برای احترام به حقوق همسراثبات کنند؛ به این ترتیب، می‌توانند درخواست اجبار همسر خود را مطرح کرده و در صورت لزوم، از دادگاه مجوزی برای بهبود وضعیت زناشویی کسب کنند.

در این شرایط، در صورتی که زوج همسر در یک خانه زندگی مشترک داشته باشند، اصل بر این است که زن حق و حقوق خاص خود را از همسر خود دارد، مگر اینکه با ارائه دلایل خلاف آن اثبات شود.
از این جهت، در نظر داشته باشید که گاهی عدم اختیار زن همانند آنچه که موجه و مشروع است، نیز می‌تواند موجب شود؛ به عنوان مثال، ممکن است همسر یا حتی خود زن دچار بیماری‌های جنسی باشد یا به دلیل ترس از آسیب فیزیکی، اختیار نکند؛ یا به طور مثال در دوران قاعدگی باشد.

در صورتی که یک زن از منزل خارج شده باشد، اثبات عدم تمکین به راحتی‌تر از حالتی خواهد بود که زوجین همچنان با هم زندگی می‌کنند.
زیرا روابط زناشویی مساله‌ای است که فقط زوجین خود آن را می‌دانند و تنها از طریق شهادت زن می‌توان تمکین یا عدم تمکینش را ثابت کرد.
مگر اینکه زن به صورت آشکار عدم تمکین خود را اعلام کند.

تعدادی از آقایان بر این باورند که پس از اثبات عدم تمکین زن در دادگاه، می‌توانند با استفاده از نیرو، زن را به خانه مشترک باز گردانند یا اینکه انکار تمکین زن موجب حرمان او از پرداخت مهریه و حتی مورد مجازات یا زندان قرار دادن زن ناشزه می‌شود؛ در حالی که هیچکدام از این ادعاها درست نیستند و نمی‌توان هیچکس را به زور مجبور به برقراری وظایف زناشویی کرد.
بنابراین، اثبات عدم تمکین زن تنها موجب عدم اختیار نفقه و اجازه ازدواج مجدد برای مرد خواهد شد.

شاید شما بخواهید بدانید که چگونه می توانید عدم رضایت زن خود را اثبات کنید.
برای این منظور، شما باید به عنوان مرد ابتدا برای زن خود اظهارنامه ارسال کنید و او را به زندگی مشترک دعوت کنید.
اگر این راهکار مشکل را حل نکند، می توانید با تقدیم شکایت عدم رضایت یا ترک زندگی مشترک توسط زن، عدم رضایت خاص را در دادگاه اثبات کنید، با استفاده از دلایل زیر:- نقض تعهدات زوجه به زن- نقض شرایط زندگی مشترک- عدم توانایی زوجه در تأمین نیازهای زن- رفتار بد زوجه با زناین دلایل می توانند به شما در اثبات عدم رضایت زوجه کمک کنند.

دلایل اثبات عدم تمکین زن

در بخش قبلی درباره "اثبات نشوز یا ترک منزل از سوی زن" صحبت کردیم و گفتیم که مرد می‌تواند پس از اقامه دعوای عدم تمکین، اقدام به اثبات نشوز یا عدم تمکین زن در دادگاه کند.
اما سوالی که ممکن است مطرح شود این است که دلایل و مدارک لازم برای اثبات عدم تمکین زن چیست و با ارائه چه اسناد و مدارکی می‌توان در دادگاه اقدام به اثبات عدم تمکین کرد؟

به پرسش مطرح شده پاسخ داده می‌شود که دربارهٔ دلایلی که برای اثبات عدم تمکین یا عدم ناشزه بودن زن وجود دارند باید صحبت شود.
مانند سایر دلایلی که ممکن است برای اثبات یک دعوا استفاده شوند، در این حالت نیز می‌توان از قوانین و ادلهٔ حقوقی بهره‌برد تا اثبات شود که زن تمکین نمی‌کند، نشوز نمی‌کند یا خانه را ترک نمی‌کند.
این ادله می‌توانند شامل اسناد، شهادت‌ها، اقرارات، نظریات کارشناسی و مواردی از این دست باشند که در اثبات عدم تمکین، ناشزویی یا ترک منزل توسط زن نیز تاثیرگذار هستند.

به عنوان مثال، اگر همسایه‌ها، دوستان یا آشنایان قادر باشند تا تأیید کنند که یک زن از خانه خود ترک شده و برای مدتی در خانه مشترک حاضر نیست، می‌توانند در دادگاه شهادت داده و به عنوان شاهد برای اثبات عدم تمکین ظاهر شوند.
همینطور، اگر پزشک یا روانشناس نظریه‌ای داشته باشند که بیماری یا ترس دلیل عدم تمکین خاص زن باشد، می‌توانند این نظر خود را به دادگاه ارائه داده و آن کمک کننده و مؤثر باشد.

در صورتی که در حین بحث و بررسی درباره "دعوای عدم تمکین"، زن اظهار نماید که از همسر خود تمکین نمی‌کند، این اقرار می‌تواند موجب ثابت شدن عدم تمکین زن شود، البته در صورتی که عدم تمکین وجه محتملی داشته باشد.
زیرا بعضی اوقات، زن در قرارداد ازدواج حق حبس را دارد و با استناد به این حق، می‌تواند از تمکین نسبت به شوهر خود امتناع کند.

در کنار موارد اشاره شده، هر گونه دلیل، سند یا مدرک دیگری که نشان‌دهنده نارضایتی زن از همسر خود باشد، بدون توجه به این که آیا شامل نارضایتی‌های خاص در زمینه روابط زناشویی است یا نه، می‌تواند در فرآیند صدور حکم اجبار زن به تمکین مؤثر باشد.
در این موارد، سوء معاشرت، ترک زندگی مشترک، نشوز در برابر همسر و خیلی موارد دیگر از این دست می‌توانند نقش مهمی در تشخیص صلاحیت صدور حکم اجبار زن به تمکین توسط دادگاه ایفا کنند.