خلاصه مقاله
مشکل بزرگ در اثبات جرم نامشروعی از طریق فضای مجازی، وجود قوانین جرم شناسی و قوانین رسیدگی به پروندههای کیفری است که بر اساس شواهد از طریق اقرار، شهادت، سوگند، قسم و دانش قاضی، ادعاها را اثبات میکنند.
در قانون مجازات اسلامی، امکان اثبات رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی مورد اشاره قرار نگرفته است.
اما از طریق فضای مجازی، ممکن است افراد اعمال شخصی خود را به شکل پیام، تصویر، صدا یا فیلم با دیگران به اشتراک بگذارند که میتواند به عنوان دلیل اثبات جرم رابطه نامشروع مورد استفاده قرار بگیرد.
در قانون جرائم مجازاتی اسلامی، رابطه نامشروع به عنوان یک جرم تعریف شده است.
در صورتی که شخصی به شخص دیگری تهمت رابطه نامشروع را نسبت دهد و توانایی اثبات صحت این اتهام را نداشته باشد، خود ممکن است متهم به جرم رابطه نامشروع شود و مجازات بگیرد.
اگرچه تلگرام یک نرم افزار پرطرفدار است، قاضیان قادر به صدور حکم برای اثبات رابطه نامشروع و دسترسی به پیامها و چتهای کاربران در داخل ایران نمیباشند، مگر در مواردی که به امور امنیتی مربوط میشود.
همچنین، هک حساب تلگرام دیگران به عنوان یک جرم در نظر گرفته میشود و هیچ فردی نمی تواند با هک حساب تلگرام دیگری رابطه نامشروعی را اثبات کند.
برای اثبات رابطه نامشروع از طریق تلگرام، فرد شاکی باید اسناد و مدارک کافی مانند اسکرینشات چتها و تصاویر مورد مذاکره ارائه دهد.
با توجه به اینکه اعتبار و صحت این اثباتها میتواند شک و تردید وجود داشته باشد، برای دقت و روشنی بیشتر در این مسئله باید موارد و نقاط ضعف روشهای مختلف اثبات رابطه نامشروع در فضای مجازی مورد بررسی قرار گیرد.
در قانون جرائم مجازاتی اسلامی، اقداماتی که باعث برقراری رابطه نامشروع و نقض عفت با دیگری میشوند، به عنوان جرائمی تعریف شده اند که مجازات قابل اعمال است.
یکی از این جرائم، رابطه نامشروع است که میتواند به صورت فیزیکی واقعی رخ دهد و یا به صورت مجازی و با استفاده از نرم افزارهای ارتباطی مانند تلگرام، واتساپ یا اینستاگرام انجام شود.
سؤال مهمی دربارهٔ اتصالات غیرقانونی از طریق فضای مجازی مطرح است.
آیا ممکن است ارتباطات غیرقانونی از طریق پلتفرمهایی مانند تلگرام، واتساپ یا اینستاگرام برقرار شود؟ آیا رابطهٔ غیرقانونی از طریق فضای مجازی قابل اثبات است؟ اگر پاسخ مثبت است، چگونه میتوان رابطهٔ غیرقانونی از طریق فضای مجازی را اثبات کرد؟
برای پاسخگویی به این سؤالات، ابتدا میخواهیم درباره ممکن بودن اثبات یک رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی بحث کنیم.
آیا واقعاً میتوان این کار را از طریق پلتفرمهای مجازی مانند تلگرام، واتساپ و اینستاگرام انجام داد؟ این نکته حاکی از آن است که چه مشکلات و نقاط ضعفی در این روشها وجود داشته باشد که باعث به وجود آمدن اثباتهای نامشروع شوند.
بدون شک، در عصر فضای مجازی، ارتباطات انتقال رایج میان افراد به شکلی دیجیتالی و به طور نامحدود امکانپذیر شده است.
بنابراین، شاید به نظر برسد که امکان وجود اثبات رابطه نامشروع از طریق این پلتفرمها وجود داشته باشد.
اما نباید فراموش کرد که در میان این غنای ارتباطات مجازی تعدادی از معضلات و مشکلات نیز به وجود آمده است که باعث میشوند که اعتبار اینگونه ادعاها مورد تردید و استهزاء قرار گیرد.
حالا به بررسی روشهای مختلف اثبات رابطه نامشروع از طریق تلگرام، واتساپ و اینستاگرام میپردازیم.
هر یک از این پلتفرمها امکانات و نقاط ضعف خاص خود را دارند.
بسته به شرایط و موقعیت، از یکی از این روشها میتوان استفاده کرد.
با این حال، باید به دقت به این نکته توجه کنیم که اعتبار و صحت این اثباتها میتواند بسیار مورد شک و تردید قرار بگیرد.
با وجود امکان پرداختن به این موضوع در فضای مجازی، بایستی همواره مطمئن شویم که نقصها و محدودیتهای این روشها را در نظر بگیریم.
بنابراین، با دقت و بررسی دقیق فرایند اثبات رابطههای نامشروع در فضای مجازی، میتوان دقت و روشنی بیشتری در پاسخ به این سؤالات داشت.
آیا اثبات رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی امکان پذیر است
یکی از مسائل مهم در حوزه روابط جنسی، وجود دو جرم به نام "رابطه نامشروع" و "زنا" است.
این دو جرم در اشخاصی رخ میدهد که علاقهای به ازدواج با یکدیگر ندارند.
هرچند "رابطه نامشروع" و "زنا" به نظر مشابه به نظر میرسنند، اما اصلیت این دو به شرح زیر است: "زنا" به معنای برقراری رابطه جنسی کامل بین زن و مرد است؛ به طوری که اعضای جنسی مرد به آلت جنسی زن وارد شود.
اما "رابطه نامشروع" بیشتر از این میتواند شامل یک رابطه غیرقانونی بدون رابطه جنسی کامل باشد.
در یک مقابل واژه های قوی تر ، "ارتباط غیرقانونی" به نوعی از ارتباط بدنی اشاره دارد که در آن عموما فاقد سکس است و کمتر از رابطه جنسی است.
این نوع ارتباط شامل اعمالی مانند دست دادن، در آغوش گرفتن، بوسیدن، لمس کردن و حتی فعالیت های بدنی مشترک است که به مراتب کمتر از رابطه جنسی محسوب می شود و شامل نفوذ جنسی نمی شود.
توجه داشته باشید که مواردی که در ادامه ذکر شدهاند، تنها نمونههایی از رابطه نامشروع هستند و محدود به این موارد نمیشوند.
رابطه نامشروع به معنای برقراری ارتباط عاطفی و جنسی بین یک مرد و زن است که خلاف قوانین شرعی و اجتماعی است و لزوماً نیازمند برقراری آن نیست.
با توسعه تفسیر، همه فعالیتهایی که موجب رابطه نامشروع بین زن و مرد خارج از مرزهای قانونی و اجتماعی میشوند، ممکن است شامل مجازات جرم رابطه نامشروع شوند.
به علاوه از روابط ناقانونی فیزیکی که به عنوان نمونههایی از روابط نامشروع در نظر گرفته میشوند، امروزه با گسترش فضاهای ارتباطی جمعی و استفاده وسیع از فضای مجازی، نیز از برنامههای چندگانه ارتباطی توسط شهروندان استفاده میشود.
از جمله برنامههای مهم میتوان به تلگرام، واتساپ و اینستاگرام اشاره کرد.
با این حال، حتی فضای مجازی نیز از جرایم محروم نمیماند و با وجود طبیعت قابل قبولی که دارد، زمینهای را برای ارتکاب انواع جرایم فراهم میکند، از جمله رابطه نامشروع در فضای مجازی.
عواقب بارزترین موردی از نابرابری جغرافیایی مناطق شهری و روستایی در بحث شهر نشینی است.
معمولا، مناطق شهری بیشترین امکانات و خدمات را دارند و به راحتی قابل دسترسی هستند، در حالی که مناطق روستایی کمترین امکانات و خدمات را دارند و برای دسترسی به آنها نیاز به رانندگی و یا پیاده روی در مسافتهای طولانی دارند.
در نتیجه، شهرها جذابیت بیشتری برای زندگی و کسب و کار دارند و در آنجا فرصتهای شغلی بیشتری وجود دارد.
این شرایط باعث میشود که بسیاری از افراد در تلاش برای مهاجرت به شهرها باشند تا از امکانات و فرصتهای بهتری بهرهمند شوند.
اما این نابرابری جغرافیایی دارای پیامدهای منفی نیز است.
افزایش جمعیت شهرها منجر به مشکلات مانند ترافیک شدیدتر، وقوع جرایم بیشتر و نیاز به سرمایهگذاری بیشتر در زیرساختها میشود.
همچنین، ترکیب جمعیت در شهرها نیز به عدالت اجتماعی تأثیر میگذارد.
در اکثر موارد، افراد اقشار بالای جامعه در مناطق شهری ساکن هستند و به ناحیههای خوبی دسترسی دارند، در حالی که افراد اقشار پایین تر در مناطق روستایی زندگی میکنند و برای بهرهبرداری از خدمات اساسی نیاز به زحمت و هزینه بیشتری دارند.
در کنترل نابرابری جغرافیایی، مسئولان شهرسازی و برنامهریزی شهری باید قدمهای مؤثری بردارند.
بهبود امکانات و خدمات در مناطق روستایی، ایجاد اشتغال در این مناطق و توسعه بخشهای صنعتی و کشاورزی میتواند به نابرابری جغرافیایی دست بزند.
همچنین، باید بر روی توسعه شهرهای کوچک و متوسط تمرکز کرد تا جمعیت بتواند به طور متعادل در مناطق مختلف سکونت یابد.
به طور اضافی از طریق فضای مجازی، افراد ممکن است علاوه بر چت یا رابطه نامشروع، تجربیات جنسی خود یا دیگران را در قالب پیام، تصویر، صدا یا فیلم با دیگران به اشتراک بگذارند.
این اقدام میتواند به عنوان دلیل کافی برای اثبات جرم رابطه نامشروع در نظر گرفته شود.
با توجه به اینکه برقراری ارتباط غیرقانونی از طریق فضای مجازی ممکن است، فعالیت جرمی نیز ازبین رفتنی است و به واقعیت، برای اثبات رابطه غیرقانونی مجازی، علاوه بر اقرار فردانی که ارتباط غیرقانونی از طریق محیط مجازی را برقرار کرده اند، مدارک و مستندات مربوط به رابطه غیرقانونی که به وسیله پیامها، تصاویر و فیلمهای منتشر شده در نرم افزارهایی مانند واتساپ، تلگرام و اینستاگرام قابل دستیابی است، ممکن است استفاده شود تا رابطه غیروقانونی را اثبات کند.
مسایل و مشکلات اثبات رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی
مانند گفته شده در بخش قبلی، امکان "اثبات رابطه غیرقانونی از طریق فضای مجازی" وجود دارد؛ زیرا جریان جرمانه در این محیط قابل تصور است.
با این حال، اثبات چنین رابطهای ممکن است با مشکلات و دشواریهایی مواجه شود که در این قسمت به مهمترین این مشکلات و مسائل اشاره خواهیم کرد.
اولین مشکل بزرگ در مورد اثبات جرم نامشروعی از طریق فضای مجازی این است که قوانین جرم شناسی و قوانین رسیدگی به پرونده های کیفری، بر اساس دستاوردها و شواهد اثبات ادعاها را نیازمند اقرار، شهادت، سوگند، قسم و دانش قاضی می دانند.
بنابراین، در قانون مجازات اسلامی تدوین شده بر اساس موازین شرعی، امکان استناد به اثبات رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی مورد اشاره قرار نگرفته است و به عنوان مثال نمی توان بر اساس پیامها و چتهای رد و بدل شده و دایرکت اینستاگرام رابطه نامشروع را اثبات نمود.
با این حال، ممکن است علم و شکاکیت قاضی، در رسیدن به راهحلهای موثر باشد.
اگر قاضی با استفاده از شواهد و ادله موجود در پرونده، به قناعت و اطمینان خود در اینکه جرمی به واقع شدن رابطه نامشروع وجود دارد، برسد، میتواند حکمی صادر کند، حتی اگر این دلایل منطقی و قانونی در قوانین رسمی قابل پذیرش نباشند.
بهعنوان یک نمونه، در مواردی که شهود برای اثبات شرایط اقامه شهادت کافی نباشد یا تعداد شهود کمتر از حد مورد نیاز شرعی باشد، قاضی با داشتن دانش میتواند حکم صادر کند.
از این رو، در صورتی که پیامها و چتهای انجام شده در فضای مجازی تلگرام و اینستاگرام قاضی را در به دست آوردن این یقین یاری کند، احتمالا قاضی حکم ارائه خواهد داد.
موضوع و مشکل مهم دیگری که درباره اثبات ارتباط غیرقانونی از طریق فضای مجازی وجود دارد، مربوط به جرایمی است که از طریق نرمافزارهای مختلفی همچون واتساپ، تلگرام و اینستاگرام اتفاق میافتد.
به دلیل اینکه سرورهای این برنامهها در ایران قرار ندارد، نمیتوان بر اساس پیامها و چتهای انجام شده در آنها استدلال کرده و از قاضی درخواست بررسی و رسیدگی به آنها کرد.
در صورتی که فرد قادر به گرفتن اسکرینشات از گفتگوهایی است که در فضای مجازی رخ داده است، میتواند با استناد به آنها دعوای خود را ارائه دهد.
هرچند تصاویر اسکرینشات ارائه شده به دادگاه باید به شکل خوانا و دقیق بوده و شماره تماس و هویت فردی که ارتباط نامشروع برقرار کرده را مشخص کند.
علاوه بر این موضوع، ضرورت دارد به آن اشاره کنیم که در نگاه به حکم مراجع قضایی کیفری، هیچ نوع تبادل پیام و چت در فضای مجازی نمیتواند به تنهایی به وجود رابطه نامشروع اشاره کند.
در واقع، پیامهایی که در فضای مجازی مبادله میشوند، باید به گونهای باشند که نشان دهنده ارتباطی نامشروع از منظر شرعی باشند و یا صحبتهایی که از منظر عرف قابل قبول و مسامحه نباشند.
به عنوان یک مثال، مکالمهای که بین دو نفر در حوزه کاری یا تحصیلی یا شخصی انجام میشود، به آسانی نمیتوان آن را به عنوان یک "رابطه نامشروع" در نظر گرفت.
اما اگر بحث به تجارب جنسی (مثلاً گفتگوی جنسی) و تبادل تصاویر مستهجن ختم شده باشد، میتوان آن را به عنوان یک "رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی" تلقی کرد.
علاوه بر موارد فوق، باید توجه داشت که در صورتی که فردی به شخص دیگری تهمت «رابطه نامشروع» را نسبت دهد و توانایی اثبات صحت این اتهام را با استفاده از دلایل قوی نداشته باشد، خود ممکن است متهم به جرم «رابطه نامشروع» شود و پاسخگوی مجازات شود.
مجازات ممکن برای این جرم شامل حبس از یک ماه تا یک سال و یا تحمیل تا ۷۴ ضربه شلاق است.
اثبات رابطه نامشروع از طریق تلگرام
در جلسات قبل، توضیح دادیم که چگونه به وسیله فضای مجازی، امکان اثبات وجود یک رابطه نامشروع وجود دارد و مشکلاتی که به همراه آن همراه است.
اما سوالی که مطرح میشود، این است که آیا امکان اثبات یک رابطه نامشروع از طریق تلگرام نیز وجود دارد؟
"تلگرام" یک نرم افزار محبوب در فضای مجازی برای چت و ارتباطات است.
این نرم افزار سرور خود را در دیگر کشورها دارد و به همین دلیل، قاضیان قادر به صدور حکم برای اثبات رابطه نامشروع و دسترسی به پیام ها و چت های کاربران در داخل ایران نمی باشند.
مگر در مواردی که به امور امنیتی مربوط می شود.
همچنین، هک کردن حساب تلگرام دیگران نیز همانند یک جرم در نظر گرفته می شود و هیچ فردی نمی تواند با هک کردن حساب تلگرام دیگری رابطه نامشروعی را اثبات کند.
بالعکس ممکن است نتیجه هک حساب تلگرام دیگری برای شخص خودش به صورت مجازاتی منجر شود.
بنابراین برای اثبات رابطه ناروا از طریق تلگرام، باید فرد شاکی از پیامهای تبادل شده در تلگرام، اسکرین شاتهایی تهیه کند و با استناد به آنها از دادگاه درخواست رسیدگی و صدور حکم نماید.
در چنین شرایطی، اگر قاضی با توجه به پیامهای تبادل شده در تلگرام و ارتباط آن با سایر ادلهی اثباتی مانند شهادت یا اقرار فرد، به این نتیجه برسد که رابطه ناروا رخ داده است، میتواند به تصویب حکمی برای تنبیه صادر کند.
اثبات رابطه نامشروع از طریق واتساپ
از بین نرم افزارهای دیگر موجود در فضای مجازی، میتوان به واتساپ اشاره کرد که ممکن است محیطی برای ارتکاب جرم رابطه نامشروع باشد.
به سوالی که نحوه اثبات رابطه نامشروع از طریق واتساپ را میپرسید، باید گفت که در اصل، قاضی پس از تعریف شکایت درباره جرم رابطه نامشروع، امکان صدور دستور چاپ پیام های مبادله شده در واتساپ را ندارد.
در اینجا شاکی میبایست به نحوی، متن پیامهایی که شامل ارتباط نامشروع هستند، را به قاضی ارائه نماید.
"قاضی پس از تایید درستی انتساب گفتگوها و روابط غیرقانونی به طرفین در یک اختلاف، میتواند درباره ایجاد روابط غیرقانونی آگاهی پیدا کند و حکمی را صادر کند.
البته قاضی ممکن است محتوای پیام ها را به عنوان روابط غیرقانونی تشخیص ندهد و شکایت را رد کند؛ زیرا این مسئله کاملاً به قضات بستگی دارد و از او تبعیت می کند که آیا با ارائه دلایل می تواند قانع شود یا خیر.
البته، اگر اظهارنظر طرفین همراه با پیام های مبادله شده در واتساپ، به پرونده اضافه شوند ، اثبات روابط غیرقانونی از طریق فضای مجازی به سادگی انجام می شود.
"
اثبات رابطه نامشروع از طریق اینستاگرام
تاثیرگذاری اثبات رابطه نامشروع از طریق واتساپ و تلگرام وجود دارد.
اگرچه، امکان اثبات رابطه نامشروع از طریق اینستاگرام نیز وجود دارد.
در هر صورت، شخصی که از ارتباط نامشروع در فضای مجازی شکایت میکند، باید خودش اسناد و مدارک کافی ارائه دهد، مانند اسکرینشات چتها و تصاویر مورد مذاکره.
به همین ترتیب، قاضی قادر به صدور دستور چاپ پیامهای رد و بدل شده نخواهد بود.
سوالات پر تکرار
- "با توجه به بخشنامههای سازمان امور مالیاتی کشور، پرداخت مالیات سکه براساس تعداد سکههای خریداری شده و قوانین سال پرداخت تعیین میشود.
برای سال ۹۸، مالیات سکه بر اساس تعداد ۲۰۰، ۱۸۵ و ۱۰۵ عدد سکه تعیین شده است.
این مالیات به صورت مقطوع محاسبه میشود و اظهارنامه مالیاتی نیازی به تنظیم ندارد.
اما هیچ اطلاعاتی درباره حباب سکه ارائه نشده است.
بنابراین، با توجه به این دستورالعملها، پرداخت مالیات سکه برای هر سال به نحوه فعلی تعیین میشود و تغییرات قانونی را دنبال کند.
"
نتیجه گیری
به طور خلاصه، مشکل اساسی در اثبات رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی این است که قوانین جرم شناسی و قوانین رسیدگی به پروندههای کیفری بر اساس دستاوردها و شواهد اثبات ادعاها را نیازمند اقرار، شهادت، سوگند، قسم و دانش قاضی میدانند.
در قانون مجازات اسلامی نیز امکان استناد به اثبات رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی مورد اشاره قرار نگرفته است و از پیامها و چتهای رد و بدل شده و دایرکت اینستاگرام نمیتوان رابطه نامشروع را اثبات کرد.
با این حال، از طریق فضای مجازی، افراد ممکن است تجربیات جنسی خود یا دیگران را در قالب پیام، تصویر، صدا یا فیلم با دیگران به اشتراک بگذارند که میتواند به عنوان دلیل کافی برای اثبات جرم رابطه نامشروع در نظر گرفته شود.
بر خلاف این، اگر فردی به شخص دیگری تهمت رابطه نامشروع را نسبت دهد و توانایی اثبات صحت این اتهام را با استفاده از دلایل قوی نداشته باشد، خود ممکن است متهم به جرم رابطه نامشروع شود و پاسخگوی مجازات شود.
باید توجه داشت که در صورتی که شخصی شکایت کننده باشد، باید خودش اسناد و مدارک کافی ارائه دهد، مانند اسکرین شات چتها و تصاویر مورد مذاکره.
اما باید دقت شود که صحت و قابل اعتماد بودن این اثباتها نیز قابل تردید است.
در ادامه باید موارد خاصی مانند اثبات رابطه ناروایی از طریق تلگرام مورد بررسی قرار داد.
قاضیان قادر به صدور حکم برای اثبات رابطه نامشروع و دسترسی به پیامها و چتهای تلگرام کاربران در داخل ایران نیستند مگر در مواردی که به امور امنیتی مربوط میشود.
همچنین، هک کردن حساب تلگرام دیگران نیز همانند یک جرم در نظر گرفته میشود و هیچ فردی نمیتواند با هک کردن حساب تلگرام دیگری رابطه نامشروعی را اثبات کند.
در نهایت، در اثبات رابطه نامشروع از طریق فضای مجازی باید دقت و بررسی دقیق صورت گیرد تا اعتبار و صحت این ادعاها تأیید شود.