اثبات دزدی بدون مدرک

بسیاری از افراد در طول زندگی خود ممکن است با جرم و تخلفاتی مانند سرقت و دزدی روبرو شوند.
سرقت در شکل‌های مختلفی رخ می‌دهد؛ مثلاً دزدیده شدن وسایل کوچک، موبایل، طلا، یا دزدی از منازل، فروشگاه‌ها و کارگاه‌ها.
حجم یا اندازه سرقت ارتباطی با مجازات آن ندارد و در هر صورت، سرقت یک جرم است و قابل مجازات خواهد بود.

بسیاری از موارد وجود دارد که پرونده‌های سرقت اموال و اسناد را به شکلی آشکار قرار نمی‌دهد.
در این شرایط، سوال پیش می‌آید که آیا می‌توان سرقت را بدون داشتن مدرکی قوی و قابل اثبات نمود؟ به این ترتیب، پاسخ دادن به این سؤال مهم است زیرا در برخی موارد، عدم داشتن مدرک قوی ممکن است باعث شود که شاکی نتواند حق خود را ثابت کند.

در این نوشتار به بررسی موضوعاتی خواهیم پرداخت که چگونگی احراز دزدی بدون ارائه مدرک را بررسی می‌کند و آیا امکان اثبات سرقت بدون دلیل وجود دارد.
همچنین، اثرات استناد به دزدی بدون مدرک را نیز بررسی خواهیم کرد.
با توجه به این مناسبت، در ادامه مقاله، قصد داریم به بررسی این سؤالات بپردازیم: آیا احراز دزدی بدون ارائه مدرکی امکان پذیر است؟ و همچنین، مفهوم استناد به سرقت بدون ارائه دلیل چیست؟ در ادامه، تأثیراتی که استناد به دزدی بدون ارائه مدرک‌ها به دنبال دارد، را تشریح می‌کنیم.

اثبات دزدی بدون مدرک

بر اساس ضوابط حقوق جزای اسلامی، سرقت یا دزدی به معنای آخرینیست.
آن یعنی خراج کردن مالی که متعلق به شخص دیگری است.
بنابراین، هر گاه فردی بدون اجازه و رضایت صاحبان، مال دیگران را ببرد و قصد و نیت انجام عمل سرقت را داشته باشد، اجرای سرقت کامل خواهد شد.
در این شرایط، احتمالاً سرقت‌کار به دلیل ارتکاب سرقت یا دزدی مورد مجازات قرار خواهد گرفت.

نکته مهم در مجازات سرقت یا دزدی این است که تهمت دزدی به شخصی وارد شده است، نمی‌توان به همین دلیل فرد را به دادگاه وارد کرده و او را محاکمه کرد.
در ابتدا باید دزدی یا سرقت اثبات شود تا بتوان سارق را مجازات داد.
بخصوص در مواردی مانند سرقت از محل کار.

این مسئله به این دلیل است که در حقوق، اصل اصلی بر برائت یا بی‌گناهی اشخاص قرار دارد و اگر شخصی ادعا کند که شخص دیگری جرمی مانند سرقت را ارتکاب کرده است ، باید خودش این ادعا را با استناد به دلایل و مدارک قوی در دادگاه ثابت کند.
همچنین، در این نوع موارد قاعده "البینه علی المدعی" پیروی می‌شود؛ به این معنی که مدعی باید اثباتی یا دلیلی ارائه دهد و بار اثبات ادعا درباره جرم سرقت به عهده شاکی است.

اگرچه برای ثابت کردن جرم‌ها، از جمله سرقت، توسط شاکی، با مقتضیات حقوق بشر موافق هستیم؛ اما در بسیاری از موارد، ثابت کردن سرقت بسیار دشوار است.
دلیل این امر این است که سارقان عموماً سرقت را به صورت پنهانی و بدون آگاهی افراد انجام می‌دهند و هیچ اثری از خودشان به جای نمی‌گذارند، به طوری که امکان ثابت کردن جرم سرقت وجود ندارد.

در برخی مواقع، سؤالی مطرح می‌شود که چگونه می‌توان به بدون داشتن مدرک، سرقت را اثبات کرد؟ به این سؤال پاسخ داده می‌شود که در اصل، اثبات بدون مدرک بسیار دشوار است.
زیرا زمانی که شاکی شکایت خود را مطرح می‌کند، باید در ابتدا تمامی اسناد و مدارک مربوط به ارتکاب جرم سرقت را به شکایت خود پیوست کند.
روش‌های اثبات سرقت معمولا شامل شهادت شهود، اقرار مرتکب، فیلم‌های دوربین مداربسته و موارد مشابه است.

در صورتی که شخصی بخواهد یک سرقت بدون داشتن مدرک را اثبات کند، در همان ابتدا، ممکن است مقامات حقوقی مانند بازپرس یا دادیار بدلیل عدم وجود سند و مدرک برای اثبات سرقت، قرار درخواست تعقیب برای او را صادر نکنند.
به عبارت دیگر، آنها قادر به استناد به شواهد و مدارک شما برای اثبات سرقت نبوده و در مرحله تحقیقات اولیه به این نتیجه رسیده اند که متهم معرفی شده، سارق نیست و نمی توان اقدام به تقدیم کیفرخواست به دادگاه برای او کرد.

آیا امکان اثبات سرقت بدون دلیل وجود دارد ؟

با توجه به توضیحاتی که در پاراگراف قبلی در مورد اثبات دزدی بدون مدرک بیان شد، اغلب نمی‌توان به طور قطع این نوع اثبات را قبول کرد.
با این حال، در بسیاری از موارد، افراد متضرر از سرقت ممکن است از این سوال پیش بیایند که آیا ممکن است بدون داشتن دلیل قانونی، سرقتی ثابت شود؟ برخی از افراد شاکی ممکن است از هویت فرد مظنون به سرقت کاملاً اطمینان داشته باشند، اما به علت عدم وجود مدرک یا دلیل قانونی معتبر، قادر به اثبات سرقت نیستند.

در این بخش هدف ما توضیح دادن این مسئله است که چگونه می‌توان بدون دلیل یا مدرکی سرقت را اثبات کرد.
به طور کلی، اثبات دعواها در امور کیفری شامل استفاده از ادله مانند شهادت، سوگند، اقرار و علم قاضی است.
در نتیجه، در صورتی که شاکی نتواند مدرکی را برای تشخیص فردی که از وی سرقت کرده است، پیدا کند، از طریق استفاده از ابزارهایی مانند تشریح و بررسی موارد می‌توان به این امر پی برد.

از میان مواردی که ممکن است سرقت بدون دلیل را اثبات کنند، به استناد انگشت نگاری می‌توان اشاره کرد.
در این حالت، اگر دلایل و مدارکی دیگری برای تأیید سرقت وجود نداشته باشد، می‌توانید از مقامات قضایی درخواست انجام انگشت نگاری در منزل را بدهید و نیروهای انتظامی در شرایط مشخص، اقدام به انجام این فرایند می‌کنند.

همچنین، ممکن است شما به شخصی مظنون به جرم سرقت باشید، اما برای اثبات این ادعا، مدرک و سند کافی ندارید.
در این مواقع می‌توانید در مراحل تحقیقات وی را به عنوان مظنون معرفی کرده و در دادسرا از او سوال و جواب بگیرید.
همچنین، با بررسی‌های بیشتر می‌توانید متوجه شوید که آیا این شخص در زمان سرقت در محل حضور داشته است یا خیر، به خصوص در مورد سرقت از منزل.

به علاوه، احتمالاً دادسرا به کلانتری دستور تحقیقات یا پژوهش‌های دیگری را می‌دهد تا به مجرم سرقت ارتباط داده شود.
البته، کلانتری می‌تواند به شاکی در اثبات سرقت بدون دلیل کمک کند، اگر به او دستور داده شود.
همچنین لازم به ذکر است که دانش قاضی در اثبات سرقت بدون شهادت یا اقرار متهم نقش بسیار مهمی دارد.
دانش قاضی به این معناست که او با توجه به مدارک و شواهدی به جز مواردی که در قانون ذکر شده‌اند، به اطمینان دست می‌یابد که متهم واقعاً مجرم است.

بنابراین، در صورتی که یک دزدی رخ دهد، می‌توان از فیلم‌های دوربین‌های مداربسته استفاده کرد تا اثباتی از حضور سارق در محل جرم به دست آید.
علاوه بر این، اثرات انگشت سارق و وجود داشتن دلایل شخصی برای انجام سرقت، می‌تواند به ثابت کردن ارتکاب جرم کمک کند.
از سوی دیگر، اگر کارشناسان کلانتری تحقیقات خود را به درستی انجام دهند و مدارک کافی را جمع‌آوری کنند، می‌توانند به ردیابی و اثبات سرقت بدون نیاز به مدارک کمک کنند.
البته، متهم نیز می‌تواند با ارائه مدارک کافی، بی‌گناهی خود را در سرقت ثابت کند.

آثار اثبات دزدی بدون مدرک

در صورت تمایل به اعلام اتهام در برابر فردی به خاطر ارتکاب جرم، نیازمند ارائه دلایل و مدارک لازم برای اثبات آن هستید، به همان شکل که در بخش‌های قبل ذکر شد، اصل مربوطه بر برائت و بی‌گناهی افراد تاکید دارد.
این ضرورت از آن روست که اعتبار و حرمت افراد دیگر حفظ گردد و از ایجاد شکایات زائد بی‌مورد علیه آنان جلوگیری به عمل آید.
لذا نیازمند استدلال درستی هستید که با استناد به مدارک و اطلاعات موجود، ادعاهای خود را به روشنی و قاطعیت اثبات نمایید.

به همین سبب، درباره این موضوع که به بدون دلیل اثبات سرقت بپردازیم، باید توجه کنیم.
اگر از انجام سرقت توسط شخصی اطمینان نداریم و هیچ دلیل قوی برای اثبات سرقت در اختیار نداریم، باید از شکایت های بی اساس علیه دیگران خودداری کرده و به دیگران به انصاف تهمت دزدی نزنیم.
بنابراین در اینجا قصد داریم تأثیرات اثبات دزدی بدون مدرک را بررسی کنیم.

یکی از تأثیرگذارترین نتایج اثبات دزدی بدون مدرک و شکایت از روی سوء نیت، حقیقت است که زمانی که فردی به اتهام سرقت مورد اتهام قرار می‌گیرد و پس از رد اتهام سرقت و صدور حکم دادگاه که بی گناهی وی را تأیید می‌کند، فرد متهم می‌تواند علیه شاکی اقدام به اعاده حیثیت کند.
اعاده حیثیت به این معناست که متهم سرقت، به خاطر از بین بردن اعتبار و آبروی خود، درباره شاکی شکایت می‌کند.
در این صورت، شاکی سرقت ممکن است به عنوان عقوبت تهمت دزدی بدون مدرک و شکایت واهی، به اعاده حیثیت محکوم شود.

«بنابراین اتهام‌زنی به دیگران و عدم اثبات آن، شامل جرم افترا می‌شود و می‌توان درباره آن شکایت کرد.
بنابراین، در صورتی که سرقت یا دزدی بدون مدرک اثبات شود، ممکن است به عنوان جرم افترا محسوب شود و متهم، پس از اثبات بی‌گناهی خود در سرقت، می‌تواند از شاکی به جرم افترا شکایت کند.
جرم افترا در ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی به این صورت تعریف شده است:»