استاد دانشگاه شدن یکی از بهترین شغل هایی است که شاید بسیاری از افراد فارغ التحصیل در رشته های مختلف علاقه مند به این شغل باشند.
به همین خاطر است که بسیاری از افراد پس از فارغ التحصیلی این سوال برایشان پیش می آید که چگونه استاد دانشگاه شویم؟

برای کسب شغل استاد دانشگاه، باید به عوامل مختلفی توجه کنیم که نشان می‌دهند این شغل به سادگی و برای تمام افراد قابل دسترسی نیست.
اگر سوالی درباره "چگونه استاد دانشگاه شویم؟" دارید و می‌خواهید اطلاعاتی درباره بازار کار و وظایف استاد دانشگاه و هیات علمی دانشگاه‌ها کسب کنید، با ما همراه باشید.
عوامل مهمی که در کسب شغل استاد دانشگاه موثر هستند عبارتند از:

تحصیلات عالی:

داشتن مدرک تحصیلی درجه دکتری یا معادل آن به عنوان پایه‌ای برای ورود به این حرفه مورد نیاز است.

تجربه تدریس:

تجربه کافی و موفقیت در تدریس دروس به عنوان استادیار، مدرس یا معادل آن باعث افزایش احتمال قبولی در استخدام می‌شود.

مهارت‌های تخصصی:

داشتن تخصص و مهارت‌های لازم در حوزه‌ی تخصصی خود به منظور ارائه درس‌های با کیفیت و انجام تحقیقات علمی موثر است.

منابع علمی:

داشتن توانایی انتشار مقالات در مجلات علمی و شرکت در کنفرانس‌ها و سمینارهای علمی، نشانگر استعداد علمی استاد دانشگاه است.

علاوه بر این، شرایط اقتصادی، تعداد محدودی شغل استاد دانشگاه و رقابت شدید بین افراد علاقمند از دیگر عواملی هستند که باید در نظر گرفته شوند.

اطلاع یافتن از آخرین فرصت‌های شغلی در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی

ارسال رزومه و انجام مصاحبه‌های شخصی برای استخدام

شرکت در آزمون های استخدامی و ارتقاء موسسات آموزشی

در نهایت، برای تبدیل شدن به استاد دانشگاه، مهارت‌های تدریس، ارتباطات موثر با دانشجویان و همکاران و عملکرد عالی در تحقیقات علمی نیز بسیار مهم هستند.

نحوه ورود به شغل استاد دانشگاهی

به دنبال راهی هستید که استاد دانشگاه شوید؟شغل استاد دانشگاهی یکی از شغل‌های محبوب و جذاب است که بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاه‌های ایرانی و یا تحصیل در خارج از کشور برای رسیدن به این شغل به آن طلبکار هستند.
باید بدانید که همه افراد مجاز به ورود به شغل استاد دانشگاهی نمی‌باشند؛ زیرا تحصیلات دانشگاهی بسیار مهم است و برای ورود به این شغل لازم است.

استاد دانشگاه شدن تفاوت زیادی با ورود به شغل معلمی دارد، و در کلان شهرهایی مانند تهران، اصفهان، مشهد و .
.
.
، کمتر کسی پیدا می شود که بتواند با مدرک کارشناسی ارشد در شغل استاد دانشگاهی فعالیت کند؛ چون معمولاً در شهرهای بزرگ و دانشگاه‌های برتر، تنها افرادی با مدرک دکتری به عنوان استاد دانشگاهی فعالیت می‌کنند.

با توجه به اینکه در حال حاضر در بسیاری از دانشگاه‌های کشور بسیاری از رشته‌های تحصیلی تدریس می‌شوند، بدیهی است که فارغ التحصیلان دانشگاهی در هر رشته‌ای که باشند، می‌توانند به شغل استاد دانشگاهی وارد شوند؛ چرا که همه دانشگاه‌ها به رشته‌های مختلف تحصیلی نیاز دارند و محدودیتی در این زمینه وجود نخواهد داشت.

برای اینکه به عنوان استاد دانشگاه پذیرفته شوید، دانشجویان می‌توانند به دانشگاه دلخواه خود مراجعه کرده و رزومه تحصیلی و کاری خود را تحویل دهند.
بطور عمومی، دانشجویانی که در همان دانشگاهی که در آن تحصیل می‌کنند، قرار دارند، موقعیت بهتری برای پذیرش دارند.

به طور کلی

اساتید دانشگاهی

در هر

دانشگاهی

به

۴ گروه

تقسیم بندی می‌شوند که به این

۴ گروه

رتبه‌بندی

اساتید

اطلاق می‌شود.

مربی، استادیار، دانشیار

و

استاد تمام

از جمله رتبه‌هایی است که برای

اساتید دانشگاه

در نظر گرفته می‌شود.
معمولاً فارغ‌التحصیلان مقطع کارشناسی ارشد پس از

ورود به شغل استاد دانشگاهی

دارای کمترین رتبه، به عبارتی

مربی

می‌باشند؛ اما فارغ‌التحصیلان مقطع دکتری بسته به فعالیت آموزشی و پژوهشی و سابقه کاری خوبی در یکی از رتبه‌های

استادیار، دانشیار و استاد تمام

قرار می گیرند.

شرایط هیات علمی شدن استاد دانشگاه

افرادی که درحال حاضر بعنوان اساتید در دانشگاه‌های مختلف فعالیت می‌کنند، می‌توانند به منظور بهبود و گسترش فعالیت‌های علمی خود، به عنوان هیات علمی در دانشگاه ثبت نام کنند.
برای ثبت نام در فراخوان جذب هیات علمی وزارت علوم و وزارت بهداشت، باید شرایط مربوطه را دارا باشند.
در این فراخوان‌ها، می‌توانید با استفاده از تگ‌هایمثل ، ،

dt

و

li

ثبت نام کنید.

شرایط هیات علمی شدن استاد دانشگاه در دانشگاه‌های وزارت علوم

شرایط و معیارها:

• داشتن حداقل مدرک دکترای تخصصی در رشته مورد نظر.
  
• تجربه تدریس در حداقل سه دوره تحصیلی مختلف.
  
• داشتن حداقل هفت سال سابقه کار مربوط به تخصص خود در دانشگاه‌های دیگر.
  
• انجام پژوهش‌های علمی-تحقیقاتی معتبر در حوزه تخصص خود.
  
• انتشار حداقل مقاله‌های علمی در مجلات بین‌المللی.
  
• داشتن همکاری در پروژه‌های دانشگاهی و تحقیقاتی.
  
• توانایی رهبری و همکاری با گروه‌های تحقیقاتی و آموزشی دیگر.
  
• تسلط عالی به زبان‌های علمی مورد استفاده در رشته تحصیلی.
  

مراحل شدن استاد دانشگاه:

• ثبت نام و انتخاب رشته دکتری مورد نظر.
  
• پاسخگویی به معیارها و شرایط پذیرش دانشجویان دکتری.
  
• تدریس در دوره‌های تحصیلی و جمع‌آوری تجربیات تدریسی.
  
• انجام تحقیقات علمی و انتشار نتایج آن‌ها.
  
• شرکت در کارگاه‌ها و همایش‌های علمی تخصصی.
  
• ارائه پروپوزال و دفاع از پایان‌نامه دکتری.
  
• استخدام به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه.
  

برای داشتن اهلیت، حداقل باید مدرک کارشناسی ارشد، دکترای حرفه ای و مدرک سطح 3 را در حوزه مربوطه داشته باشید.

حداکثر سن برای افرادی که دارای مدرک کارشناسی ارشد و دکتری حرفه ای و یا مدرک سطح 3 حوزه می‌باشند، ۳۰ سال است.

۳) سن حداکثر برای افرادی که دارای مدرک دکتری تخصصی و مدرک سطح ۴ حوزه هستند، ۴۰ سال می‌باشد.

توصیه می‌شود که افرادی که تمایل دارند وارد حرفه‌ی هیئت علمی دانشگاه شوند، هنگام تحصیل در مقطع دکترا و یا کارشناسی ارشد نباشند.
از این رو دانش‌آموختگان در حال حاضر در مقطع تحصیلی دکتری یا کارشناسی ارشد اجازه ورود به این حرفه را نمی‌یابند.

شرایط هیات علمی شدن استاد دانشگاه در دانشگاه‌های وزارت بهداشت

در دانشگاه‌های وزارت بهداشت، برای شدن عضو هیات علمی به عنوان استاد دانشگاه برخی شرایط لازم است که باید رعایت شود.
این شروط شامل موارد زیر می‌شوند:

1.
داشتن مدرک تحصیلی مرتبط:

استاد دانشگاه برای شدن به عنوان عضو هیات علمی باید دارای مدرک تحصیلی مرتبط با رشته تخصصی خود باشد.
این مدرک ممکن است شامل دکترای تخصصی، فوق‌تخصصی یا همینطور مدرک‌های دیگر درجه علمی باشد.

2.
تجربه تدریس و تحقیقاتی:

استادان دانشگاه باید تجربه در زمینه تدریس و تحقیقات عالی را داشته باشند.
این تجربه می‌تواند از طریق تدریس در دانشگاه‌ها، کارگاه‌ها، سمینارها و همچنین انجام پژوهش‌های علمی و انتشار نتایج آن‌ها در مجلات معتبر حاصل شود.

3.
تحقق مؤنوس بودن و عملکرد عالی:

به منظور شدن عضو هیات علمی، استاد باید تحقق مؤنوس بودن و عملکرد عالی در زمینه تدریس، تحقیقات و ارائه مقالات و گزارشات علمی داشته باشد.
این شامل داشتن سوابق تحقیقاتی معتبر و درخشان، انتشارات در مجلات معتبر علمی و شرکت در کنفرانس‌ها و سمینارها می‌شود.

4.
توانایی همکاری و رهبری:

استاد دانشگاه باید توانایی همکاری با دانشجویان، همکاران و سایر اعضای هیات علمی را داشته باشد.
همچنین باید توانایی رهبری در پروژه‌ها و تحقیقات را نیز به خوبی اجرا کند و بتواند گروه‌های تحقیقاتی را به سمت هدف مشترک هدایت کند.

لذا استاد دانشگاه برای شدن عضو هیات علمی در دانشگاه‌های وزارت بهداشت، باید شرایط فوق را به طور کامل مورد رعایت قرار دهد.

دستاوردهای زیر الزامی است برای شرکت در این مسابقه:

• داشتن مدرک کارشناسی ارشد در رشته‌های علوم پایه، یا
• داشتن دانشنامه تخصصی و فوق تخصصی، یا
• داشتن گواهی فلوشیپ در رشته‌های بالینی، یا
• داشتن دانشنامه دکتری تخصصی.
  

۲) داوطلبانی که در مقطع کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شده اند باید دارای حداکثر سن ۳۵ سال و داوطلبانی که دارای مدرک دانشنامه دکتری تخصصی، دانشنامه تخصصی و فوق تخصصی و یا فلوشیپ هستند باید دارای حداکثر سن ۴۵ سال باشند.

۳) داوطلبان باید حتماً از دانشگاه محل تحصیل خود فارغ‌التحصیل شده باشند.

افرادی که به صورت مجازی مدرک خود را دریافت نموده‌اند، مجاز به ثبت نام در وزارت علوم نمی‌باشند.

صفحه اینستاگرام اشتغال‌آزمون

بازار کار استاد دانشگاهی

چطور استاد دانشگاه شویم؟

بازار کار استاد دانشگاهی چگونه است؟ در حال حاضر، تعداد دقیقی از دانشجویانی که در مقاطع تحصیلی کارشناسی، ارشد و دکتری تحصیل می کنند و فارغ التحصیل می‌شوند و به عنوان استاد دانشگاه در سراسر کشور شاغل می‌شوند، مشخص نیست.
با این حال، هر چند فراخوان‌های مختلفی از سوی دانشگاه‌ها برای جذب استادان دانشگاه منتشر می‌شود و افراد علاقه‌مند می‌توانند در این فراخوان‌ها ثبت نام کنند و شانس خود را برای شغل استاد دانشگاه امتحان کنند.

با توجه به فراخوان جذب هیات علمی دانشگاه آزاد، برای جذب استادان دانشگاه، دانشگاه ها تمایل دارند فارغ التحصیلان دکتری را به عنوان هیات علمی پذیرش کنند.
بنابراین، بیشترین آماری از داوطلبانی که به شغل استاد دانشگاهی اقدام می کنند، در مقطع دکتری است.
استادان دانشگاهی می توانند از این فرصت استفاده کنند و در دانشگاه آزاد به تدریس بپردازند.

البته به طور کلی بازار کار استاد دانشگاهی و هیات علمی شدن خوب است و در حال حاضر دانشجویان زیادی با رتبه بندی کم در حال تحصیل در دانشگاه‌های مختلف در سراسر کشور می‌باشند؛ اما به هر حال داشتن شغل استاد دانشگاهی نیاز به تلاش زیادی دارد.
در بسیاری از دانشگاه‌ها، اگر دانشجویی رتبه علمی خوبی داشته باشد، دانشگاه محل تحصیل وی سعی می‌کند که دانشجو را به عنوان استاد در دانشگاه پذیرش کند.

بنابراین، داشتن رتبه علمی بسیار خوب در دانشگاه‌ها نقش بسیار مهمی برای استاد دانشگاه شدن دارد.
به طور کلی درآمد استادان دانشگاه‌ها بسته به رتبه‌بندی اساتید و سطح علمی و سابقه کاری که دارند، بسیار متفاوت است و نمی‌توان به طور دقیق ذکر کرد که اساتید دانشگاه چه مقدار حقوق دریافت می‌کنند.

اما با توجه به همسان سازی حقوق اساتید دانشگاه ها در کشور مقرر شده است که اساتید دانشگاه ها بیش از 12 میلیون تومان حقوق دریافت نکنند.
به هر حال میزان حقوق در اساتید دانشگاه ها بستگی به عوامل مختلفی از جمله هیات علمی بودن و یا نبودن دارد.
معمولا اساتیدی که جزو هیات علمی دانشگاه ها می باشند، بیشترین حقوق را دریافت می کنند؛ اما به طور مثال افرادی که در رتبه مربی در حال کار هستند، حقوق کمتری را دریافت می کنند.

توصیفی راجع به لینک داده شده در تلگرامتلگرام راهی قدرتمند برای ارتباط با دیگران است.
نیاز دارید به ارسال پیام، دریافت اطلاعیه‌ها یا به اشتراک گذاری فایل؟ تلگرام همه این امکانات را برای شما فراهم می‌کند.
با عضویت در کانال استخدام امتحان در تلگرام، می‌توانید با آخرین اخبار و فرصت‌های شغلی وابسته به آموزش و آزمون‌ها در ارتباط باشید.

به اشتراک گذاری پست‌ها و اطلاعیه‌های مهم

دریافت راهنمایی‌های مفید

شرکت در برنامه‌های آزمون و ارزشیابی

به ما بپیوندید و از تمامی مزایا و بهره‌مندی‌های استفاده از تلگرام بهره‌مند شوید

وظایف شغلی استاد دانشگاه

استاد دانشگاه شدن وظایف بسیار مهمی دارد و تنها تدریس در دانشگاه ها مد نظر نیست.
افرادی که در حال تدریس در دانشگاه ها می باشند، می بایست که سابقه پژوهشی خود را با نگارش انواع مقالات علمی زیاد کنند و رتبه خود را در دانشگاه افزایش دهند.
به طور کلی وظایف شغلی استاد دانشگاه به شرح زیر می باشند.

1) تدریس به دانشجویان مطابق با سرفصل های آموزشی

محتوای دوره:

1.
تدریس به دانشجویان:

این بخش شامل تدریس مفاهیم و موضوعات مرتبط با سرفصل های آموزشی است.
هدف این بخش آموزش و انتقال دانش به دانشجویان است.

• مباحث مرتبط با سرفصل های آموزشی را آموزش دهید.
  
• برنامه درسی را به دانشجویان توضیح دهید.
  
• منابع و مواد آموزشی را به دانشجویان معرفی کنید.
  

2) ارزیابی سطح علمی دانشجویان و تعیین نمره برای دانشجویان

ارزیابی سطح علمی دانشجویان و تعیین نمره در دانشگاه به مطالعه و ارزیابی دانشجویان بر اساس دانش و توانایی های آن‌ها پرداخته می‌شود.
سطح علمی دانشجویان بر اساس پیشرفت و عملکرد آن‌ها در دروس و فعالیت‌های آموزشی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
سپس با توجه به عملکرد دانشجو، نمره ای به او تعلق می‌گیرد که بر اساس مستندات و ضوابط دانشگاهی تعیین می‌شود.
این ارزیابی سطح علمی و نمره تعیین برای هر دانشجویی به منظور ارزشیابی و مقایسه دانشجویان در ارتقای سطح تحصیلی و مهارت هایشان انجام می‌شود.
نمره‌های دانشجوان می‌تواند شامل علامتهای مختلفی باشد که بر اساس نمره‌دهی و ضوابط دانشگاهی تعیین می‌شود.
علامت‌هایی مانند A، B، C، D و F بر اساس حضور و غیاب، سوالات امتحانی، پروژه ها و سایر فعالیت‌های آموزشی اختصاص داده می‌شود.
هدف نمره‌دهی به دانشجویان ارزیابی دقیق تری از دانش و توانایی هایشان و مسیر پیشرفت آن‌ها را برای ارتقاء تحصیلاتی و شغلی مشخص کند.

۳) برای ارتقای دانش خود در حوزه تدریس، می‌توانید با خواندن کتاب‌ها و مقالات جدید و تازه‌منتشر شده، سطح علمی خود را به‌روز کنید.

همراهی دانشجویان در مطالعه و انجام پژوهش‌های مختلف

برای ترویج فرهنگ تحقیق و پژوهش در دانشجویان، می‌توان از راه‌های متنوعی استفاده کرد.
اولین گام مهم در این راستا، ایجاد تشویق و انگیزه مناسب در دانشجویان است.
برای این منظور، می توان از روش‌هایی مانند تربیت افراد خلاق و پرانرژی، ارائه مشوق‌های مالی به دانشجویان علاقه‌مند به پژوهش، تشکیل کارگاه‌ها و همایش‌های آموزشی در زمینه پژوهش و .
.
.
استفاده کرد.

البته، در کنار ایجاد تشویقات مناسب، نیاز است که زمینه‌های مختلف برای انجام پژوهش‌ها به دانشجویان فراهم شود.
این می‌تواند توسط دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی انجام شود.
ایجاد آزمایشگاه‌های مجهز، کتابخانه‌های دیجیتالی، وب سایت‌های منابع علمی رایگان و .
.
.
از جمله راهکارهایی است که می‌توان به وسیله آن‌ها دانشجویان را در پژوهش‌هایشان همراهی کرد.

همچنین، می‌توان از فرصت‌های موجود در دانشگاه‌ها برای همراهی دانشجویان در پژوهش‌های مختلف بهره‌برداری کرد.
تشکیل گروه‌های تحقیقاتی با حضور اساتید و دانشجویان، ترغیب دانشجویان به عضویت در این گروه‌ها، تسهیل در اخذ مجوزهای لازم برای انجام پژوهش، ارائه خدمات مشاوره‌ای و .
.
.
می‌تواند به دانشجویان کمک کند تا در مسیر پژوهش خود بهره‌وری بیشتری داشته باشند.

کمک به دانشجویان برای ورود به بازار کار

در حال حاضر، بازار کار بسیار رقابتی است و دانشجویانی که تازه فارغ‌التحصیل می‌شوند، برای ورود به این بازار نیازمند راهنمایی هستند.
به همین دلیل، ما تصمیم گرفتیم چندین راهکار برای کمک به دانشجویان در این زمینه ارائه کنیم:

1.
آموزش مهارت‌های مرتبط با بازار کار:

یکی از مهم‌ترین نیازهایی که کارفرمایان در جستجوی کارمندان دارند، برخورداری از مهارت‌های لازم است.
بنابراین، به دانشجویان توصیه می‌شود مهارت‌های مرتبط با شغل خود را بیشتر کنند و در زمینه‌هایی مانند مهارت‌های ارتباطی، مهارت‌های مدیریتی و تحلیل‌های داده نیز آموزش ببینند.

2.
تجربه کاری:

هر چقدر تحصیلات عالی مهم باشند، داشتن تجربه کاری نیز بسیار ارزشمند است.
دانشجویان باید بتوانند تجربه کاری خود را قبل از فارغ‌التحصیلی کسب کنند.
می‌توانند با شرکت در کارآموزی‌ها، پروژه‌های عملی دانشگاه یا کنفرانس‌ها و کارگاه‌های آموزشی، تجربه لازم را کسب کنند.

3.
ایجاد رزومه قوی:

دانشجویان باید رزومه‌ای قوی داشته باشند که توانایی‌ها، تجربه و علاقه‌مندی‌هایشان را به شکل منسجم نشان دهد.
رزومه باید بسیار جامع و معتبر باشد و بهتر است با استفاده از الگوهای حرفه‌ای ساخته شود.

4.
استفاده از شبکه‌های اجتماعی:

شبکه‌های اجتماعی، ابزاری قدرتمند برای برقراری ارتباط با افراد و به‌دست آوردن فرصت‌های شغلی می‌باشند.
دانشجویان باید حضور فعال در این شبکه‌ها را در ایجاد رابطه با صنعت و کسب اطلاعات در مورد شغل خود، مورد توجه قرار دهند.

5.
آشنایی با مصاحبه‌های شغلی:

مصاحبه‌های شغلی یکی از مراحل مهم در ورود به بازار کار است.
دانشجویان باید با نحوه انجام مصاحبه، سوالات متداول و روش‌های موفقیت در این مرحله آشنا باشند.
می‌توانند با شرکت در کارگاه‌های آموزشی، مطالعه کتاب‌ها و مقالات مرتبط و مشاوره از افراد با تجربه، خود را برای این مرحله آماده کنند.

با توجه به این موارد، دانشجویان می‌توانند آمادگی لازم برای ورود به بازار کار را کسب کنند و به بهترین شکل ممکن از فرصت‌های شغلی استفاده کنند.

تعامل متقابل با دانشجویان و ایجاد الگوی مثبت در تدریس و تشویق آن‌ها، از اهمیت بسیاری برخوردار است.
با این رویکرد، می‌توانیم فضایی حاکم بر روابط دانشجو-استاد را بسازیم که در یادگیری و پیشرفت آن‌ها تأثیر قابل توجهی داشته باشد.
برای تدریس و تشویق دانشجویان، ابتدا باید به دانشجوان روحیه ایجاب کنیم و اعتماد به نفس آن‌ها را بالا ببریم.
از طریق استفاده از بیانات مثبت و شورانگیز که قادر به القاء المپی‌هایی از انرژی و انگیزه در دانشجوان هستند، می‌توانیم آن‌ها را به سمت یادگیری فعال هدایت کنیم.
استفاده از کلماتی مانند "قادر بودن"، "خلاقیت" و "توانایی"، دانشجویان را تحت تأثیر قرار داده و به آن‌ها اعتماد کنیم.
همچنین، برای برقراری ارتباط موثر با دانشجویان، بایستی از مهارت‌های ارتباطی و فنون ارتباطی استفاده کنیم.
به عنوان مثال، گوش دادن فعال به دانشجویان و نشان دادن اهمیت افکار و نظرات آن‌ها با استفاده از استفتاءها و مصاحبه‌های گروهی، می‌تواند به درک عمیق‌تر از نیازها و علایق آن‌ها منجر شود.
از طریق این درک، به راحتی می‌توانیم به دانشجویان پاسخ‌های مناسبی ارائه دهیم و آن‌ها را به سمت پیشرفت تشویق کنیم.
همچنین، بایستی راهکارها و راهنمایی‌های عملی به دانشجویان ارائه کنیم تا بتوانند مسیری منظم و بهینه برای یادگیری خود تعیین کنند.
استفاده از تمرین‌ها، مطالعات موردی و پروژه‌های کاربردی، می‌تواند به دانشجویان کمک کند درس را بهتر درک کنند و مواد آموزشی را با عمل سنجیده کنند.
به طور کلی، برای درک متقابل با دانشجویان و تشویق آن‌ها بهتر است فضایی جذاب و تعاملی برای یادگیری ایجاد کنیم.
با استفاده از کارهای گروهی، بازی‌های آموزشی و ارائه‌ی فیدبک مستمر، می‌توانیم آن‌ها را به سمت یادگیری عمیق موثر و مستدام هدایت کنیم.

و.
.
.

و.
.
.

کارشناسان سامانه مشاوره شبکه استعلام

آماده اند تا اطلاعات لازم در خصوص نحوه استاد شدن را در اختیار متقاضیان گذاشته و از طریق سیستم مشاوره تحصیلی تلفنی شبکه استعلام راهنمایی کنند.
همچنین می توانید از طریق عضویت در کانال تلگرامی و یا اینستاگرامی شبکه استعلام، آخرین اخبار مرتبط با این حوزه را دریافت کنید.